Στα "υπόγεια" της Λαυρεωτικής γης!

Η είσοδος είναι ένα μισογκρεμισμένο Π , όχι παραπάνω από 1,5 μέτρο.Μπορούσες να δεις μέχρι μερικά εκατοστά από την είσοδο, μετά σκοτάδι. Ένα σκοτάδι που σου επέτρεπε να διακρίνεις τα τοιχώματα από πέτρα και το χώμα που τριβόταν κι έπεφτε.

Ιλάριο - Αγ. Κωνσταντίνος

Ο οδηγός μας και φίλος μας ήξερε που και πώς να πάει. Είχαμε αφεθεί στη γνώση του και στην εμπειρία του από τις συνεχόμενες επισκέψεις του στον υπόγειο κόσμο.

Μια άλλη γαλαρία που την ονομάζουν "αρχαία"........

Τα πόδια μας πατούσαν πότε σε λακκούβες με νερό, ποτέ σε πέτρες και πότε σε σκληρό χώμα.

Το φως των φακών μας πότε έφεγγε προς τα πάνω, πότε πλάγια και πότε στο έδαφος ικανοποιώντας την περιέργεια της παρέας. Πριν εκατό και χρόνια, μέσα στις υγρές υπόγειες στοές, άνθρωποι νοτισμένοι εργάζονταν αδιάκοπα.

Στην "αρχαία στοά" που είναι γεμάτη σταλακτίτες και σταλαγμίτες

Στις αρχές της διαδρομής στο΄"Ιλάριο" υπάρχει μία πέτρινη πλάκα που έχει σκαλισμένα επάνω της 965’’’ ALTITUDE 82.44, 1898.

Στα τοιχώματα υπήρχαν βέλη που έδειχναν προς την έξοδο , άλλα με χρώμα κι άλλα με κιμωλία. Ο μίτος όσων επισκέφθηκαν τις στοές πριν από εμάς. Ο δικός μας μίτος ήταν ο οδηγός μας.

Στοές που στένευαν, άλλαζαν πορεία, διακλαδώσεις συνεχώς και τοίχοι γεμάτοι πληγές-τρύπες από τους επίδοξους εξερευνητές.

Ορυκτά στο φυσικό τους περιβάλλον, υπέροχα που δέσποζαν στα τοιχώματα. Σκάλες από ξύλο και χώμα που κατέβαιναν στα βάθη των στοών.

(η αφεντιά μου εξερευνήτρια περίπου 12 χρόνια πριν)

Σήμερα τα γνωστά ορυκτά και ορυκτά συστατικά των πετρωμάτων της Λαυρεωτικής υπερβαίνουν τα 250 είδη, αριθμός που αντιστοιχεί με το 6,8% των παγκόσμια γνωστών ορυκτών (3.800 είδη περίπου). Κατά τα διαστήματα 1980-1991 έχουν ανακαλυφθεί 55 νέα είδη στην Λαυρεωτική από τα οποία τα 38 είναι ορυκτά σκωρίας) ο κατάλογος δεν έχει κλείσει.»

Πανέμορφοι χρωματισμοί , σπάνια ορυκτά

Οι δύο φωτογραφίες (Χαλκανθίτης και Κυανοτριχίτης) προέρχονται από : «Τα ορυκτά της Λαυρεωτικής και τα ορυκτά συστατικά των πετρωμάτων της», Βιβλιοθήκη της Εταιρείας Μελετών Λαυρεωτικής. Αριθ. 5- 1992

Ένα εντυπωσιακό τοπίο σταλακτίτων και σταλαγμίτων, λεπτοί σαν κορδόνια που δεσπόζουν στην "αρχαία στοά"

"αρχαία στοά"

Στη διάρκεια της εξερεύνσης μπαίνουμε από μία πόρτα σε μία τεράστια αίθουσα.

Αριστερά και δεξιά διακρίνω με έκπληξη χωρίσματα, συμμετρικά, σαν μικρά δωμάτια, χωρίς οροφή.

Και ψηλά βλέπω ένα μεγάλο κυκλικό άνοιγμα και μια σκουριασμένη κατασκευή.

«Και τα χωρίσματα είναι οι στάβλοι για τα ζώα, τότε πριν εκατό και χρόνια».

Μου φάνηκε ότι άκουγα ζώα να περπατούν στο διάδρομο και φωνές να ακούγονται από παντού.

Ο αέρας που έμπαινε φρέσκος από ψηλά μετέφερε τους νέους ήχους στις υπόγειες στοές. Είναι το "φρέαρ του Σερπιέρι", που σημαίνει ότι είχαμε προχωρήσει πολύ μακριά...

Serpieri mine- Φωτογραφία του 1989 από το βιβλίο : “Laurion, the minerals in the ancient slag” s- Piet Gelaude, Piet van Kalmthout, Christian Rewitzer.

Ορισμένα δείγματα από τη συλλογή του οδηγού μας.

Ο φυσικός πλούτος και η ομορφιά της γης

Ο "Λαυριωνίτης" , όπως επίσης υπάρχει και ο "Παραλαυριωνίτης", Ο "Καμαριζίτης" και ο "Θορικοζίτης", σπάνια και μοναδικά της περιοχής.

Συγκομιδή

Υπέροχο;

Κατάταξη χημικής σύστασης των 99 γνωστών ορυκτών σκωρίας της Λαυρεωτικής:

Elements (like "Lead" - Sulfides (like "Galena") - Halides (like "Boleite" - Oxides/Hydroxides/Arsenites (like "Hematite") - Carbonates (like "Calcite") - Sulfates (like "Gypsum") - Arsenates/Vanadates (like "Annabergite") and Silicates (like "Amesite")

“Laurion, the minerals in the ancient slag” s- Piet Gelaude, Piet van Kalmthout, Christian Rewitzer.