Και να μη θέλαμε δεν θα μπορούσαμε να μην αναφερθούμε και σήμερα στην Κερατέα. Το ηλεκτρονικό μήνυμα μιας αναγνώστριας κατοίκου της περιοχής νομίζουμε ότι είναι απολύτως ενδεικτικό του τι συμβαίνει στην περιοχή και το παραθέτουμε ως έχει:
«Είμαι και εγώ μια κάτοικος της Κερατέας και θέλω κι εγώ με τη σειρά μου να σας ευχαριστήσω και για το πρώτο αλλά και για το δεύτερο άρθρο σας. Δίνουμε μια σκληρή μάχη για τον τόπο που επιλέξαμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας. Δίνουμε μια μάχη για τον πολιτισμό μας, γιατί αν τον θάψουμε κάτω από τόνους σκουπιδιών, δεν θα τον βρούμε ποτέ ξανά. Δίνουμε μια μάχη μόνοι μας -ή, για να το πω καλύτερα, με τη στήριξη ελάχιστων. Σας ευχαριστώ που προβάλλετε ένα δίκαιο αγώνα, τη στιγμή που ένα ολόκληρο κράτος προσπαθεί να τον αγνοήσει, επειδή απλά δεν ικανοποιεί τα συμφέροντα κάποιων ισχυρών».
Το μήνυμα βεβαίως ήταν ενυπόγραφο, όπως και αυτό που δημοσιεύσαμε χθες. Η αποστολέας του τα λέει όλα μέσα σε λίγες λέξεις. Για τον πολιτισμό που θάβεται κάτω από τα σκουπίδια, για το κράτος ολόκληρο που τα έβαλε με τους κατοίκους μιας περιοχής και αφήνει τα λαμόγια να αλωνίζουν.
Στην Κερατέα το κράτος και οι κατασταλτικοί του μηχανισμοί εξάντλησαν την αυστηρότητά τους. Εφάρμοσαν στρατιωτικό νόμο, με ελέγχους της αστυνομίας στους κατοίκους, με παρεμπόδιση ή και απαγόρευση της κυκλοφορίας και της ελεύθερης διακίνησης των πολιτών. Μιλάμε για το ίδιο κράτος που δεν θέλει ή δεν τολμά να εφαρμόσει τους νόμους σε μεγαλοσχήμονες και «φίλους» και κατεβάζει τα ΜΑΤ στην Κερατέα.
Είναι αυτό που γράφει η αναγνώστρια για ένα ολόκληρο κράτος που προσπαθεί να αγνοήσει τον αγώνα τους, επειδή δεν ικανοποιεί τα συμφέροντα κάποιων ισχυρών. Το κράτος λογάριασε όμως χωρίς τον ξενοδόχο που είναι οι κάτοικοι, ο λαός και η λαϊκή αντίσταση. Διδάσκουν υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια, λέξεις άγνωστες για την κυβέρνηση του μνημονίου και όλες τις προηγούμενες
http://www.sentragoal.gr/article.asp?catid=17141&subid=2&pubid=101810673
