Οι αντιδράσεις και η πολεμική ατμόσφαιρα που έχει διαμορφωθεί στην Κερατέα με αφορμή την κατασκευή χωματερής (ΧΥΤΑ ή ΧΥΤΥ, μικρή διαφορά κάνει τελικά) φέρνουν στο φως την ίδια λάθος συζήτηση που επαναλαμβάνουμε τακτικά: “που θα τα θάψουμε;” Με αυτό τον τρόπο αποφεύγουμε την ουσιαστική συζήτηση: ”τι θα θάψουμε;”
Πριν από λίγες μέρες και μεσούσης της οικονομικής κρίσης φαίνεται ότι αναζητούνται λύσεις για τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική, αλλά και σε άλλες πόλεις της χώρας, στην πιο ακριβή διεθνώς επιλογή για τη διαχείριση των απορριμμάτων, αυτή της βιοξήρανσης και της (αναγκαστικά) συνοδού θερμικής επεξεργασίας, που είναι επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία, την οικονομία και το περιβάλλον.
Στην περίπτωση που τελικά πάμε προς αυτή την κατεύθυνση, κάποιος πρέπει να αναλάβει να μας ενημερώσει «αρμοδίως» ότι το κόστος διαχείρισης των απορριμμάτων θα πολλαπλασιαστεί και από τα περίπου 40€/τονο που είναι το κόστος σήμερα, με την προώθηση του συνδυασμού βιοξήρανσης-θερμικής επεξεργασίας (δηλ. καύσης) αναμένεται να πετάξει στα 180€/τόνο. Η καύση μάλιστα θα επιδοτείται (από τους καταναλωτές) ως παραγωγή πράσινης ενέργειας! Στη συνέχεια, θα πρέπει να ενημερώσει τις τοπικές κοινωνίες ότι θα χρειαστεί να χωροθετηθεί μια χωματερή τοξικών (για τις στάχτες από την καύση). Και τέλος, πρέπει να ενημερώσει την Ευρωπαϊκή Ένωση, ότι για να «ταΐσουμε» αυτό το σύστημα πρέπει ουσιαστικά να οδηγήσουμε την ανακύκλωση σε συρρίκνωση και αποτυχία ώστε να έχουμε αφθονία «καυσίμου» για μερικές δεκαετίες.
Για να σοβαρευτούμε, η μόνη λύση στο φαινομενικό αδιέξοδο των σκουπιδιών είναι να παράγουμε λιγότερα.
Η Greenpeace, από κοινού με άλλες περιβαλλοντικές Μη-Κυβερνητικές-Οργανώσεις έχουν καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση για τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική με πολύ μικρότερο κόστος τόσο για την εγκατάσταση και τη λειτουργία, όσο για το περιβάλλον και την υγεία. Η πρόταση αυτή μάλιστα οδηγεί στη δημιουργία περισσότερων θέσεων εργασίας. Κεντρικός άξονας της κοινής πρότασης είναι η επαναχρησιμοποίηση – κομποστοποίηση – ανακύκλωση των απορριμμάτων αντί άλλων επικίνδυνων τεχνολογιών και μεθόδων διαχείρισης όπως η ταφή και η καύση.
Το κρίσιμο σημείο είναι να καταλάβουμε όλοι (κεντρική κυβέρνηση, ΟΤΑ, κοινωνία) ότι η πολιτική της πρόληψης, επαναχρησιμοποίησης, ανακύκλωσης και κομποστοποίησης είναι η ουσιαστική λύση στο πρόβλημα της διαχείρισης των σκουπιδιών και όχι μια μόδα ή μια υποχρέωση την οποία πρέπει απλώς να τηρήσουμε γιατί μας υποχρεώνει η Ευρωπαϊκή Ένωση.
* Ο Νίκος Χαραλαμπίδης είναι διευθυντής του ελληνικού γραφείου της Greenpeace.
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=4836
