Η Βιολογική Ξήρανση προϋποθέτει καύση και ΧΥΤΑ τοξικών. Με τη βιοξήρανση ξηραίνεις τα σκουπίδια αφαιρείς την υγρασία, ανακυκλώνεις περίπου το 2 – 3 % που είναι τα υλικά συσκευασίας και τα υπόλοιπα τα ξηραίνεις. Το υλικό που ξηραίνεις ονομάζεται SRF και πηγαίνει ως καύσιμη ύλη (για παραγωγή ενέργειας).
Για την υλοποίηση χρειάζονται 550 εκατομμύρια επενδύσεις σύμφωνα με τα έργα του ΕΣΔΚΝΑ και χρειάζονται κι άλλα 450 εκατομμύρια μαζί με το ΦΠΑ για τη μονάδα καύσης που πρέπει να γίνει για να καεί το SRF και RDF. Άρα πάμε σε επενδύσεις πάνω από 1 δις.
Εναλλακτικό σενάριο
Υπάρχει εναλλακτική λύση επιμένουν οι οικολογικές οργανώσεις οικονομικότερη και φιλικότερη στο περιβάλλον και αυτή είναι η διαλογή στη πηγή με 4 κάδους.
Χαρτί- ανακυκλώσιμα υλικά – οργανικά – υπολείμματα.
Θα είναι πολύ μικρότεροι κάδοι από τους τωρινούς άρα δεν θα πιάνουν πολύ χώρο. Θα μπορούν να χωροθετηθούν στον αστικό ιστό με σιδερένια πλαίσια στο δρόμο ή να ενσωματωθούν στα κτήρια με νομοθετικό τρόπο.
Το χαρτί θα πηγαίνει κατευθείαν στη χαρτοβιομηχανία χωρίς να διαλέγεται όπως τώρα στα ΚΔΑΙ. Τα ανακυκλώσιμα υλικά θα πάνε στα ΚΔΑΙ και θα διαλέγονται καλύτερα. Τα οργανικά τα κάνεις κομπόστ και τα υπολείμματα θα μπορούσαν να πάνε στο ΕΜΑΚ και εν συνεχεία να πάμε σ’ ένα ΧΥΤΑ.
Το κόστος των επενδύσεων σ’ αυτό το σενάριο
Μαζί με το δεύτερο ΕΜΑΚ που προβλέπει ο Περιφερειακός Σχεδιασμός είναι κάτω από 180 εκατομμύρια με ΦΠΑ. (να σημειωθεί ότι σ' αυτά τα ποσά συμπεριλαμβάνονται και άλλες δράσεις για την Αττική όπως ενημέρωση κλπ).
Για την υλοποίηση χρειάζονται 550 εκατομμύρια επενδύσεις σύμφωνα με τα έργα του ΕΣΔΚΝΑ και χρειάζονται κι άλλα 450 εκατομμύρια μαζί με το ΦΠΑ για τη μονάδα καύσης που πρέπει να γίνει για να καεί το SRF και RDF. Άρα πάμε σε επενδύσεις πάνω από 1 δις.
Εναλλακτικό σενάριο
Υπάρχει εναλλακτική λύση επιμένουν οι οικολογικές οργανώσεις οικονομικότερη και φιλικότερη στο περιβάλλον και αυτή είναι η διαλογή στη πηγή με 4 κάδους.
Χαρτί- ανακυκλώσιμα υλικά – οργανικά – υπολείμματα.
Θα είναι πολύ μικρότεροι κάδοι από τους τωρινούς άρα δεν θα πιάνουν πολύ χώρο. Θα μπορούν να χωροθετηθούν στον αστικό ιστό με σιδερένια πλαίσια στο δρόμο ή να ενσωματωθούν στα κτήρια με νομοθετικό τρόπο.
Το χαρτί θα πηγαίνει κατευθείαν στη χαρτοβιομηχανία χωρίς να διαλέγεται όπως τώρα στα ΚΔΑΙ. Τα ανακυκλώσιμα υλικά θα πάνε στα ΚΔΑΙ και θα διαλέγονται καλύτερα. Τα οργανικά τα κάνεις κομπόστ και τα υπολείμματα θα μπορούσαν να πάνε στο ΕΜΑΚ και εν συνεχεία να πάμε σ’ ένα ΧΥΤΑ.
Το κόστος των επενδύσεων σ’ αυτό το σενάριο
Μαζί με το δεύτερο ΕΜΑΚ που προβλέπει ο Περιφερειακός Σχεδιασμός είναι κάτω από 180 εκατομμύρια με ΦΠΑ. (να σημειωθεί ότι σ' αυτά τα ποσά συμπεριλαμβάνονται και άλλες δράσεις για την Αττική όπως ενημέρωση κλπ).
Τι προβλέπει ο Περιφερειακός Σχεδιασμός
Έργα και μονάδες στη Φυλή – Άνω Λιόσια. Συγκεκριμένα θα δημιουργηθεί μια μεγάλη μονάδα βιολογικής ξήρανσης 700 χιλιάδων τόνων.
Ένα δεύτερο Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης στη Φυλή. (Ήδη υπάρχει μια παλιά μονάδα 250 χιλιάδων τόνων) και προβλέπεται μια νέα 400 χιλιάδων τόνων.
Προβλέπεται επίσης μια μονάδα αναερόβιας χώνευσης 67 χιλιάδων τόνων για να επεξεργάζεται τα οργανικά που βγαίνουν από το καινούργιο ΕΜΑΚ.
Προβλέπεται η επέκταση του ΧΥΤΑ στη Φυλή και μια μικρή μονάδα προδιαλεγμένων οργανικών 80 χιλιάδων τόνων.
Ο Περιφερειακός Σχεδιασμός προβλέπει επίσης σε άλλους 2 χώρους εν προκειμένου το Γραμματικό (Μαύρο Βουνό) και την Κερατέα (περιοχή Ομβριόκαστρο) να γίνει ένας ΧΥΤΑ ή ΧΥΤΗ μια μονάδα βιολογικής ξήρανσης 127 χιλιάδων τόνων και να γίνει μια μονάδα προδιαλεγμένων οργανικών 40 χιλιάδων τόνων. Αυτά σε κάθε ένα από τους 2 χώρους.
Τέλος προβλέπονται 5 κεντρικοί σταθμοί μεταφόρτωσης για την υπόλοιπη Αττική μέσης δυναμικότητας 400 έως 1000 τόνων ανά ημέρα και 18 τοπικοί σταθμοί μεταφόρτωσης συνολικής δυναμικότητας 640 χιλιάδων τόνων ανά έτος .
Μέθοδος βιοξήρανσης απορριμμάτων: Ακριβή και επικίνδυνη.
Γράφει η Ελένη Σβορώνου
Το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμμάτων στην Αττική το ζούμε καθημερινά. Ωστόσο η λύση που προωθεί τώρα η Πολιτεία σύμφωνα με τον Περιφερειακό Σχεδιασμό Διαχείρισης Απορριμμάτων Αττικής, η μέθοδος της βιοξήρανσης, είναι και ακριβή και επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία σύμφωνα με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, Δίκτυο Μεσόγειος SOS, Greenpeace και WWF Ελλάς.
Οι οργανώσεις έχουν επανειλημμένα τονίσει, ότι με τα σημερινά δεδομένα οι τεχνολογίες είτε της βιοξήρανσης – θερμικής επεξεργασίας, είτε μόνο της θερμικής επεξεργασίας των απορριμμάτων, είναι ασύμφορες για τη χώρα μας και θα πρέπει να μην επιλεγούν λόγω: α) του πολύ υψηλού επενδυτικού και λειτουργικού κόστους (συγκριτικά με ανακύκλωση –κομποστοποίηση – ΧΥΤΥ), β) περιβαλλοντικών προβλημάτων (εκπομπές επικίνδυνων αερίων και παραγωγή τοξικής στάχτης), γ) δέσμευσης των ΟΤΑ για σταθερή παροχή μεγάλων ποσοτήτων απορριμμάτων (συμπεριλαμβανομένων και ανακυκλώσιμων) προς καύση για μερικές δεκαετίες και άρα υποσκελισμό κάθε προσπάθειας για περαιτέρω αύξηση της ανακύκλωσηςη πιο ακριβή διεθνώς επιλογή για τη διαχείριση των απορριμμάτων της Αττικής, αυτή της βιοξήρανσης, και αναγκαστικά και της συνοδού θερμικής επεξεργασίας, που είναι επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία, την οικονομία και το περιβάλλον.
(Στις μονάδες βιοξήρανσης ή βιολογικής ξήρανσης γίνεται μηχανική επεξεργασία των σύμμεικτων απορριμμάτων, όπου ανακτώνται μέταλλα και γυαλί και τα υπόλοιπα (κυρίως χαρτί, πλαστικά & οργανικά) μετατρέπονται σε ομογενοποιημένο καύσιμο υλικό, που λέγεται SRF, το οποίο θα πρέπει να οδηγηθεί σε θερμική επεξεργασία σε ειδικές μονάδες καύσης ή πυρόλυσης ή αεριοποίησης. )
Τι προτείνουν όμως οι οργανώσεις και άλλοι κοινωνικοί φορείς:
Οι 4 ΜΚΟ, έχουν επανειλημμένα καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για τον πλέον οικονομικό και φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο διαχείρισης των απορριμμάτων, που ταυτόχρονα δημιουργεί περισσότερες θέσεις εργασίας και έχει τη μέγιστη κοινωνική συναίνεση. Τις προτάσεις έχουν υιοθετήσει και άλλοι κοινωνικοί φορείς.
-Να αναθεωρηθεί άμεσα ο περιφερειακός σχεδιασμός διαχείρισης απορριμμάτων στην Αττική, ώστε να δοθεί προτεραιότητα στη μείωση των παραγόμενων απορριμμάτων, στην ανακύκλωση και την κομποστοποίηση (όπως συνιστά και η ευρωπαϊκή Οδηγία-πλαίσιο για τη διαχείριση των απορριμμάτων 2008/98) αντί της βιοξήρανσης και στη συνέχεια της θερμικής επεξεργασίας.
-Να γίνει το ίδιο και στην υπόλοιπη χώρα.
-Να εφαρμοστούν τα απαραίτητα μέτρα και πολιτικές για περιβαλλοντικά και οικονομικά ορθή διαχείριση των απορριμμάτων.
Το έγκλημα (και το οικονομικό σκάνδαλο) με τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική, αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα, τονίζουν, μετρά ήδη πάνω από 15 χρόνια. Και κάνουν έκκληση για αλλαγή πορείας και πόλεις χωρίς σκουπίδια. Γιατί άραγε πρέπει να ακριβοπληρώσουμε, σε μια εποχή οικονομικής κρίσης, μια παράλογη μέθοδο διαχείρισης απορριμμάτων αντί να επιλέξουμε τη λογική του «Reduce, Recycle, Reuse»;
http://www.diavasame.gr/news.cfm?itemID=283
