Στην “μάχη της Κερατέας” οι διαμαρτυρόμενοι – ξεσηκωμένοι κάτοικοι “παρουσιάζονται” από την πολιτική εξουσία και τα ελληνικά ΜΜΕ της διαπλοκής ως ... ανώριμοι και/ή παρασυρμένοι που αρνούνται να κατανοήσουν το ευρύτερο κοινωνικό συμφέρον. Ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Αυτοί που στην πραγματικότητα υπηρετούν βαθιά αντικοινωνικά συμφέροντα, με θράσος απύθμενο επιχειρούν να στιγματίσουν τους "ξεσηκωμένους της Κερατέας" που τα αντιστρατεύονται/απειλούν. Οι θύτες παριστάνουν τους τιμητές, το πλέον γνωστό και διαδεδομένο όλων παιχνίδι χειραγώγησης...
Ενα εκτενέστατο άρθρο που πρωτοδημοσιεύτηκε προ μερικών μηνών αποκαλύπτει την “άλήθεια των ρόλων” με τον πλέον εμφατικό τρόπο. Το άρθρο που υπογράφει ο Κώστας Παπαδιγενόπουλος, αναφέρεται με πλήθος στοιχείων στα συμφέροντα που “κρύβονται” πίσω από την ακραία κατασταλτική λογική αντιμετώπισης των ξεσηκωμένων της Κερατέας. Αντλώντας από το κυρίως σώμα του άρθρου τα κυριότερα στοιχεία, αποκωδικοποιούμε την ουσία του όλου θέματος που έχει ως εξής :
Η μετατροπή των χιλιάδων ΧΑΔΑ σε ΧΥΤΑ είναι ομολογημένα η χειρότερη λύση του “προβλήματος των σκουπιδιών”από όλες τις διαθέσιμες. Το ομολογούν Κομισιόν, Οικολογικές Οργανώσεις και ο ίδιος ο ΗΛΕΚΤΩΡ κατασκευαστής των ΧΥΤΑ.
Με άλλα λόγια: Στην Ελλάδα συνεχίζουμε εξακολουθητικά να επενδύουμε εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ σε μια τεχνολογία που ήδη αποσύρεται και αποδεικνύεται επιζήμια για το περιβάλλον. Τρανή απόδειξη η επιστολή του ίδιου του διευθύνοντα συμβούλου της εταιρείας ΗΛΕΚΤΩΡ που κατασκευάζει τους ΧΥΤΑ κ. Κατρή στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία σε ανύποπτο χρόνο . Ο οποίος δεν διστάζει να ομολογήσει (επαναλαμβάνουμε : σε ... ανύποπτο χρόνο) ότι “προκαλεί ερωτηματικά εν έτει 2010 η διατήρηση των ΧΥΤΑ με τα τεράστια περιβαλλοντικά προβλήματα που προκαλούν και που εκτός των άλλων απαιτούν μέσα στην ίδια την πρωτεύουσα κατανάλωση εκτάσεων περίπου 1.000 στρεμμάτων ανά 8-10 χρόνια”
Σε απλά ελληνικά: Αντί της έμπρακτης υιοθέτησης της παγιωμένης διεθνώς αρχής (Οδηγία 98/2008/ΕΚ της Κομισσιόν) που διαμηνύει ότι “η πρόληψη της παραγωγής αποβλήτων θα πρέπει να αποτελεί την πρώτη προτεραιότητα της πολιτικής για τη διαχείριση των αποβλήτων και ότι η επαναχρησιμοποίηση και η ανακύκλωση θα πρέπει να προτιμώνται σε σχέση με την ανάκτηση ενέργειας από απόβλητα, εφόσον αποτελούν τις βέλτιστες οικολογικές λύσεις” ( Οδηγία 98/2008/ΕΚ), στην Ελλάδα συμβαίνει το αντιδιαμετρικά αντίθετο. Προωθείται η υγειονομική ταφή ( ΧΥΤΑ/ΧΥΤΥ). Σχετικά με αυτήν (για να διαλυθούν και οι τελευταίες αμφιβολίες) η απάντηση της Κομισιόν σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή Ν. Χουντή ήταν κάθετη. Επί λέξει: “Λαμβανομένου υπόψη ότι η υγειονομική ταφή κατέχει την τελευταία θέση στην «ιεραρχία των αποβλήτων» της οδηγίας-πλαίσιο για τα ύδατα (2008/98/EC), η Επιτροπή θεωρεί την υγειονομική ταφή ως την έσχατη και πλέον ακατάλληλη λύση για τη διαχείριση των αποβλήτων. Η πρόληψη, η επαναχρησιμοποίηση, η ανακύκλωση και άλλες μορφές ανάκτησης είναι προτιμότερες”.
Tο μεγάλο σχέδιο, ή αλλιώς η μεγάλη μπίζνα
Ξεκινάει από ένα αξίωμα: Οι Έλληνες δεν μπορούν να πράξουν αυτό που οι άλλοι Ευρωπαίοι πράττουν εδώ και δεκαετίες, δηλαδή απλά να ανακυκλώνουν τα απορρίμματα τους. Είναι, συνεπώς, καθυστερημένος λαός! Και αφού ως ... (κοινωνικά) καθυστερημένοι δεν μπορούν, αναλαμβάνει μέσω των περιβόητων Συμβάσεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) ο ιδιωτικός τομέας, να δημιουργήσει εργοστάσια βιοξήρανσης και ΕΜΑΚ ( Εργοστάσιο Μηχανικής Ανακύκλωσης) δίπλα στους ΧΥΤΑ.
Σχετικά με αυτά τα εργοστάσια : Χρησιμοποιούν σύμμεικτα απορρίμματα (μεγαλύτεροι όγκοι, μεγαλύτερος τζίρος, μεγαλύτερα κέρδη). Το υποπροϊόν δεν είναι κατάλληλο για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, παράγει επικίνδυνους ρύπους κατά την επεξεργασία του και επίσης είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για παραγωγή μεθανίου στη βέβαιη περίπτωση ταφής του (όπως γίνεται με το προϊόν που παράγεται στο ΕΜΑΚ και στη βιοξήρανση Φυλής). Είναι βέβαιον ότι θα κατάλήξει στα ΧΥΤΑ αφού ούτως ή άλλως θα παράγεται σε ποσότητες που ξεπερνούν τις ανάγκες σύμφωνα με έγκυρες επιστημονικές μελέτες. Δηλαδή, εντέλει, θα αναπαράγονται απορρίμματα σε άλλη μορφή τα οποία θα καταλήγουν στη χωματερή.
Είναι μαθηματικά βέβαιο πως η παραπάνω “πήγαινε – έλα” διαδικασία προς όφελος της τσέπης των κατασκευαστών θα έχει ως αποτέλεσμα την ρύπανση του περιβάλλοντος και την επιβολή νέων προστίμων για παραβίαση της Κοινοτικής νομοθεσίας που θα κληθεί να πληρώσει (ποιός άλλος;) ο εκτιθέμενος στην ρύπανση ελληνικός λαός! Το ποσοστό μαθηματικής βεβαιότητας της παραπάνω “διαδρομής χρημάτων” με κτάληξη τις ίδιες τσέπες είναι απόλυτο. Να σημειωθεί ότι το εργοστάσιο στα Λιόσια (η αναφορά έχει επισήμως γίνει στην Επιτροπή Περιβάλλοντος της Βουλής), ανακτά το 2% και θάβει το 98% του παραγόμενου προϊόντος!
Τις “διευθύνσεις και ονόματα” των εισπρακτικών συμφερόντων έχουν ήδη δημοσιοποιήσει τρία άρθρα της εφημερίδας Ελευθεροτυπία . Πρόκειται για τους ΗΛΕΚΤΩΡ- ΜΠΟΜΠΟΛΑΣ, ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ – ΛΑΤΣΗΣ που τον Αύγουστο του 2010 αγόρασαν το 20% της Μεσόγειος ΑΕ. Οι περί ων ο λόγος έσπευσαν καταρχάς να αναλάβουν τη δημιουργία των υπό απόσυρση στην υπόλοιπη Ευρώπη ΧΥΤΑ. Επόμενο βήμα η σύναψη σύμβασης με το ... εντιμότατο ελληνικό δημόσιο (ΣΔΙΤ) για την δήθεν ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων. Αποτέλεσμα, η επιβολή μονοπωλιακής κατάστασης, η μόλυση του περιβάλλοντος, η αύξηση των κόστων κατασκευής και ο πολλαπλασιασμός των τιμολογίων διαχείρισης των απορριμμάτων. Ολα αυτά με μεθοδευμένους φωτογραφικούς διαγωνισμούς και με ορίζοντα εφαρμογής το χρονικό σημείο ολίγον πριν την εφαρμογή του ... εκσυγχρονιστικού Καλλικράτη. Και ποιό το πρόσθετο οικονομικό κόστος που θα πληρωθεί από τον ... γνωστό αχθοφόρο; Σύμφωνα με εκπροσώπους της ΠΟΕ – ΟΤΑ “εκτός του κόστους κατασκευής που είναι περίπου μισό δις ευρώ, θα υπάρχει μόνιμη επιβάρυνση ανά τόνο απορριμμάτων η οποία εκτιμάται ότι θα ανέλθει τελικώς στο ποσό των 147 ευρώ ανά τόνο”. Λεφτά με την σέσουλα...
Γιατί λέμε όχι;
Το ερώτημα που παραπλανητικά τίθεται από τους διατεταγμένους δημοσιογράφους είναι: Και που να πάνε τα σκουπίδια της Αττικής; Η απάντηση στο ερώτημα είναι απλή και ξεκάθαρη: Δεν χρειάζεται να πάνε ούτε στο Γραμματικό, ούτε στην Κερατέα, ούτε σε οποιοδήποτε άλλο μέρος.
Το “γιατί” με όρους κοινής κοινωνικής λογικής είναι αυτονόητο, θα ήταν τουλάχιστον αν τα γνωστά “αρπακτικά” έπαυαν να αντιλαμβάνονται τον ελληνικό λαό ως (κοινωνικά) καθυστερημένο. Με μιά φράση : Η μείωση του όγκου των απορριμμάτων στο μέσο όρο της ΕΕ, με την κομποστοποιήση και την ανακύκλωση, εξασφαλίζει την λειτουργία του ΧΥΤΑ Λιοσίων για δεκαετίες. Ταυτόχρονα, με τα οικονομικά οφέλη που θα προκύψουν, θα είναι δυνατή και η σταδιακή θεραπεία της περιβαλλοντικής βλάβης της περιοχής. Εν κατακλείδι, πρόκειται για την πλέον οικονομική λύση , που δεν έχει μεγάλο περιθώριο κέρδους για τους εργολάβους των σκουπιδιών και στηρίζεται στην συμμετοχή του κόσμου.
Επικουρικά με τα παραπάνω “αυτονόητα” ισχύει και το ακόλουθο :
Βάσει της Οδηγίας 98/2008 της ΕΕ (η οποία θεωρητικά θα πρεπε να έχει ουσία και όχι τύποις ενσωματωθεί στην ελληνική έννομη τάξη από το τέλος του 2010) επιβάλλεται:
- Να γίνει ανάκτηση μέχρι το 2011 του 60% και ανακύκλωση του 55-80% των συσκευασιών, που σήμερα πετιέται στα απορρίμματα.
- Να έχουν μειωθεί μέχρι το τέλος του 2010 κατά 25% τα βιοαποικοδομήσιμα αστικά απορρίμματα.
- Μέχρι το 2013 το ποσοστό αυτό να έχει φτάσει το 50% και να ανέλθει μέχρι το 2020 στο 65%.
- Μέχρι το 2020 το ποσοστό ανακύκλωσης των αστικών απορριμμάτων να έχει φτάσει το 50%
Βάσει (και) των νομικών δεσμεύσεων, λοιπόν, αντί να γεμίζουν οι τσέπες των ... γνωστών αγνώστων χρήματα και η ... καθυστερημένη Ελλάδα ΧΥΤΑ και ιδιωτικά εργοστάσια δήθεν επεξεργασίας και ανακύκλωσης, θα έπρεπε να έχει ήδη ξεκινήσει η εφαρμογή μιάς στρατηγικής ανακύκλωσης, ανάκτησης και πρόληψης.
Αντ’ αυτού μεθοδεύονται και δρομολογούνται όλα τα αχρείαστα. Με πλέον οριακή περίπτωση αυτήν του ΧΥΤΑ Γραμματικού – Κερατέας, που αποτελεί και το κρίσιμο των ημερών μας πεδίο σύγκρουσης. Εναποτίθενται σε αυτόν απορρίμματα από όλη την Ελλάδα! Ούτε λίγο ούτε πολύ περίπου 10.000 τόνοι απορριμμάτων ημερησίως όταν η Αττική παράγει καθημερινά κατά μέσο όρο περίπου 7.000 τόνους!
Ας κάνουμε τα παραπάνω ακόμα πιό λιανά :
Στον ΧΥΤΑ Φυλής καταλήγουν σκουπίδια από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, ενώ επισήμως ο ΕΣΔΚΝΑ (Ενιαίος Σύνδεσμος Δήμων και Κοινοτήτων Αττικής) δέχεται μόνο τα απορρίμματα από τους δήμους – μέλη του εντός της Αττικής. Συνεπώς, ολίγον κουτοπόνηρα, ο μοναδικός ΧΥΤΑ της Αττικής υπολογίζεται ότι επιβαρύνεται με 3.000 τόνους περίπου απορριμμάτων ημερησίως παραπάνω από το αναμενόμενο.
Την ίδια στιγμή οι προδιαγραφές κατασκευής του Γραμματικού ανταποκρίνονται σε 500 περίπου τόνους ημερησίως. Απλή διαίρεση : Τα παρανόμως εισαγόμενα σκουπίδια στην Αττική αντιστοιχούν σε έξι ΧΥΤΑ Γραμματικού. Απλή (πολλαπλασιαστική) εκτίμηση των επιπτώσεων : Από τον ένα ΧΥΤΑ Γραμματικού οι προδιαγραφές του οποίου αντιστοιχούν στο ένα έκτο των παρανόμως εισαγομένων σκουπιδιών στην Αττική, απειλείται με ανεπανόρθωτη βλάβη τόσο ο υδροφόρος ορίζοντας της περιοχής όσο και ολόκληρος ο Ευβοϊκός Κόλπος
Ας μείνουμε λίγο στο θέμα “Τεχνικές Προδιαγραφες - Γεωλογική Υδρογεωλογική και Στρωματολογική Μελέτη”: Ερευνα του Πανεπιστημίου Αθηνών, που αξιολόγησε τις κατατεθειμένες μελέτες για την έγκριση της κατασκευής ΧΥΤΑ στη θέση “Μαύρο Βουνό” Γραμματικού, επισήμανε ξεκάθαρα ότι “υπάρχουν αρκετές ασάφειες και εσφαλμένες εκτιμήσεις, όσον αφορά τα ειδικά Γεωλογικά, Υδρογεωλογικά, Υδρολογικά και Στρωματογραφικά χαρακτηριστικά της περιοχής”. Ακόμα πιό δηκτικός ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας καθηγητής Κελεπερτζής δεν δίστασε να τονίσει κάθετα ότι “οι μέχρι τώρα αξιολογήσεις για την χωροθέτηση ΧΥΤΑ στηρίζονται σε λαθεμένα κριτήρια και θα πρέπει να επανεξεταστούν”.
Αλλωστε, η ίδια η ζωή δικαίωσε τις κάθετες αντιρρήσεις : Μιά έντονη βροχόπτωση στις 26/7/2010 ήταν αρκετή για να αναδείξει την ακραία επικινδυνότητα του έργου. Εξαιτίας μιάς απλής έντονης βροχής, λοιπόν, όλη η ακτογραμμή στην περιοχή ( Βραυρώνα, Σέσι κλπ) γέμισε από λάσπη η οποία κατέβηκε από τα έργα που γίνονταν για την κατασκευή του ΧΥΤΑ. Οι επιπτώσεις ήταν ορατές για περίοδο πάνω από μήνα, πλήττοντας ιδιαίτερα το φυσικό περιβάλλον και τον τουρισμό της περιοχής.
Σε ότι αφορά τις Περιβαλλοντικές Επιπτώσεις, επιπρόσθετα κρίσιμα στοιχεία κομίζει η έρευνα του διαπρεπούς περιβαλλοντολόγου μηχανικού και καθηγητή του Πανεπιστημίου της Θράκης κ. Ραψομανίκη. Αξιολογώντας την κατατεθείσα Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) μη ολοκληρωμένη ο κ. Ραψομανίκης – μεταξύ άλλων - επισημαίνει:
1. Είναι προφανές ότι το έργο δεν είναι σύνομμο με τις οδηγίες της Ε.Ε.
2. Είναι επίσης προφανές ότι η παραπληροφόρηση για τα αέρια που εκλύονται, για τις οσμές από το χώρο ταφής και από τις λίμνες των διασταλαγμάτων, και τέλος για τις επιπτώσεις στο περιβάλλον των βαρέων μετάλλων και των οργανικών ενώσεων από τον πυρσό καύσης του βιοαερίου, είναι δόλια
3. Είναι πάμπολλα τα επιστημονικά ατοπήματα, οι παραλείψεις, οι λάθος υπολογισμοί και οι αποκρύψεις στοιχείων Η έλλειψη αδειοδότησης για το εργοστάσιο κομποστοποίησης και της αδειοδότησης για την διάθεση του προϊόντος είναι βασική παράλειψη της αδειοδοτούσας αρχής.
Υπάρχει κάποιος αναγνώστης που δεν έχει ακόμα πειστεί για τον αντικοινωνικό ρόλο όσων εγκαλούν τους αγωνιζόμενους του Γραμματικού και της Κερατέας ως ... παρασυρμένους; Χρειάζονται και πρόσθετα στοιχεία – τεκμήρια που αποδεικνύουν ότι οι διαπλεκόμενοι στην χώρα των νεοελλήνων αντιμετωπίζουν τους ... υπηκόους της ως καθυστερημένους υπηκόους τους; Αν χρειάζονται ιδού :
Κατά την διάρκεια, λοιπόν, κατασκευής του ΧΥΤΑ βρέθηκαν σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα. Ακριβώς στο κέντρο του αποκαλύφθησαν από την αρχαιολογική υπηρεσία σημαντικά υπολείμματα οικισμού που κατοικείτο συνεχώς από το 2000 π.Χ. έως τους βυζαντινούς χρόνους. Παραταύτα, η υποβληθείσα μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων (αντιγράφουμε επί λέξει την συνοπτική της παρουσίαση) ΔΕΝ ΕΝΤΟΠΙΣΕ ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΥΡΗΜΑΤΩΝ. Ούτε καν ... ενδείξεις!
Κλείνοντας ρωτούμε; Μετά τις τόσες σκαστές αποδείξεις που κατατίθενται στο παρόν, υπάρχει κάποιος αναγνώστης που χρειάζεται κάποια πρόσθετη ... ένδειξη για το τι και ποιούς υπηρετούν όσοι – πολιτικοί ,δημοσιογράφοι, τοπικοί άρχοντες – τοποθετούνται απέναντι από τα μπλόκα της Κερατέας; Αν η απάντηση είναι θετική, εξίσου θετικά τολμάμε να ισχυριστούμε ότι πρόκειται για άνθρωπο με (κοινωνική και πολιτική) καθυστέρηση...
ΠΗΓΗ: TRUE RESPECT
