της Κατερίνας Μπακογιάννη
Αναρωτιέμαι εάν ο κ. Γιώργος Σουφλιάς παρακολουθεί αυτές τις ημέρες τα τεκταινόμενα στην Κερατέα. Επίσης, πού βρίσκεται ο κ. Γιώργος Σουφλιάς. Το ερώτημα δεν είναι προσωπικό. Είναι καθαρά πολιτικό. Πολιτικό-υπαρξιακό. Πώς χάνεται από προσώπου γης ένας από τους πιο «δημοφιλείς» υπουργούς της πρώην διακυβέρνησης της χώρας; Ο υπουργός της κυβέρνησης Καραμανλή που πριν από τις τελευταίες εκλογές φωτογραφήθηκε, με κράνος εργάτη, δίπλα στις μπουλντόζες των μεγάλων έργων; Ο πολιτικός που εμπνεύστηκε την «τακτοποίηση» των ημιυπαιθρίων, ενώ διατηρούσε ο ίδιος μη απολύτως σύννομο πολεοδομικά ακίνητο στην Ανάβυσσο; Ο Λαρισαίος που ήθελε να εκτρέψει τον Αχελώο; Ο άνθρωπος που θα έλυνε το πρόβλημα των σκουπιδιών;
Αυτό το τελευταίο, με τα σκουπίδια, είναι που με προβληματίζει πιο πολύ. Θυμάστε πώς κατέληγε η ολοσέλιδη καταχώρηση σε όλον τον τύπο του πρώην Υπουργού ΠΕΧΩΔΕ το 2005; «Έτσι θα λυθεί το πρόβλημα με τα σκουπίδια». Δεν λύθηκε.
Εκεί που ο κ. Σουφλιάς και όλο το πολιτικό σύστημα απέτυχε, αναλαμβάνει η τοπική κοινωνία κατάγοντας μία πρώτη νίκη. Μετά από τρεις μήνες οδομαχίες με τα ΜΑΤ, η σημερινή κυβέρνηση ανακοίνωσε την έναρξη διαλόγου με τους τοπικούς φορείς και ότι θα μελετήσει το ενδεχόμενο να εισαγάγει νέους πιο σύγχρονους τρόπους διαχείρισης απορριμμάτων.
Και εάν οι κάτοικοι, οι οποίοι κινήθηκαν στα όρια της ανομίας, εξυπηρετούσαν αλλότρια συμφέροντα; Σε μία Ελλάδα που πάντα ζητάει το χειρότερο από τους πολίτες της και που στο κάτω κάτω έχει τους πολιτικούς που της αξίζουν, έχουμε συνηθίσει να στεκόμαστε καχύποπτοι και σε απόσταση ασφαλείας κάπου στη μέση. Ανάμεσα σε ύποπτες κραυγές ένθεν κακείθεν. Εμείς, οι δύσπιστοι, γινόμαστε αλληλέγγυοι με τη σιωπή μας. Με την αναποφασιστικότητα μας να εμπλακούμε στον δημόσιο χώρο. Οι κάτοικοι της Κερατέας ενεπλάκησαν.
Δεν ξέρω εάν νοιάζονται για το κοινό καλό ή εάν απλώς θέλουν να φύγουν τα σκουπίδια από την δική τους πόρτα και ας πάνε στο οικόπεδο του γείτονα. Με εντυπωσιάζει πάντως ότι, χωρίς πολιτική καθοδήγηση, όλη η τοπική κοινωνία, γέροι, νέοι και παιδιά, στάθηκαν αλληλέγγυοι στον κοινό σκοπό τους. Εδώ βλέπω το σπέρμα της κοινωνίας πολιτών. Αυτή την κοινωνία πολιτών οι πολιτικοί έκαναν ότι δεν την έβλεπαν.
ΠΗΓΗ:PROTAGON.GR
