• ΠΡΟΣΦΑΤΑ

    Σεπτεμβρίου 16, 2011

    Σούνιο-Λαύριο: Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια



    Είτε τον επιλέξετε ως καλοκαιρινό προορισμό είτε ως χειμερινό ο συνδυασμός Σούνιο και Λαύριο και τούμπαλιν δεν θα σας απογοητεύσει. Το ίδιο ισχύει ακόμα και για τη διάρκεια της διαμονής του ταξιδιού σας. Είτε η εκδρομή σας είναι ημερήσια, είτε πενταήμερη θα διαπιστώσετε ότι το τοπίο έχει να προσφέρει κάτι παραπάνω από μια κοινότυπη παραλιακή εξόρμηση.



    Έβαλα τη μουσική στη διαπασών. Η παραλιακή διαδρομή προς το Σούνιο-Λαύριο άλλωστε προστάζει καλή παρέα. Ένιωσα σαν πρωταγωνίστρια του Γιάννη Δαλιανίδη. Λίγο το καπέλο, λίγο η καλοκαιρινή αμφίεση, λίγο η τραγουδιάρικη διάθεση. Μεταξύ μας...μόνο το κάμπριο έλειπε. 

    Επόμενο καρέ ο Ναός του Ποσειδώνα. Αυτός που κάποτε χρησιμοποιήθηκε ως οχυρό κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο (412 π.Χ) τώρα γίνεται πόλος έλξης από κάθε καρυδιάς καρύδι. Όχι. Δεν τον επισκέφτηκα εκείνη τη στιγμή. Είχα χρόνο ακόμα μέχρι το ηλιοβασίλεμα. Το μουσικό πέπλο του Freddy «The show must go on» απλώθηκε στο χώρο οδηγώντας με σε βέβαιη πηγή δροσιάς. Οι παραλίες του Σουνίου είναι ποικίλες και ποικιλόχρωμες. Είχα την επιλογή μεταξύ βράχων, άμμου και βότσαλου. Σε κάποιες μάλιστα χρειάστηκε να περπατήσω αρκετά μέχρι να φτάσω, ενώ σε κάποιες άλλες δεν μπόρεσα διόλου καθότι η προσέγγιση γίνεται μόνο μέσω ιδιωτικών, παραθεριστικών συγκροτημάτων(sic). 

    Υπάρχουν βέβαια κι εκείνες οι παραλίες που μου αποκαλύφτηκαν μονομιάς (βλ. τα MUST DO παρακάτω). Λίγο μακρύτερα, η βόλτα μου στην πόλη του Λαυρίου μου μαρτύρησε ότι έχουν γίνει πολλές κινήσεις αναδόμησης αλλά και προσπάθειες επενδύσεων. Το νέο λιμάνι του εξυπηρετεί το κοντινό νησί της Κέας (κατά κόσμον Τζιά), το οποίο παρεπιπτόντως έχει γίνει ανάρπαστο τα τελευταία χρόνια. Στη δε κεντρική πλατεία δεσπόζει το σιντριβάνι με άνετα πεζοδρόμια περιμετρικά αλλά και πληθώρα επιχειρήσεων εστίασης για τους διερχόμενους ταξιδιώτες.

    Η ιστορία του Λαυρίου ξεκινά απ’ την αρχαιότητα. Ο άργυρος, ο ψευδάργυρος, το μαγνήσιο, ο μόλυβδος και το κάδμιο ανέπτυξαν την πόλη, ενώ τα ίδια τα μεταλλεία λειτουργούσαν μέχρι πριν από τριάντα χρόνια, όταν δηλαδή έκλεισαν ως συνέπεια της γενικότερης αποβιομηχανοποίησης της χώρας. Σήμερα η οικονομία του Λαυρίου στηρίζεται κυρίως στον τουρισμό της κι εγώ, ως άλλη εμμονική με τα Μεσόγεια, αποφάσισα να το εκμεταλλευτώ.


    MUST DO (OR NOT DO)

    • Η καλή μέρα απ’ το πρωί φαίνεται. Ο σύντομος περίπατος στο «Φοινικόδασος» και στα τριγύρω νεοκλασικά κτίρια μου άνοιξε την όρεξη αφ’ ενός για παραλία αφ’ ετέρου για νέες εξορμήσεις στη γύρω περιοχή.

    • Για τους φυσιολάτρεις της παρέας συστήνω ανεπιφύλακτα το «Έγκοιλον Χάος» στη μέση της πλούσιας χλωρίδας και πανίδας του Εθνικού Δρυμού Σουνίου.

    • Εντάξει. Το ομολογώ. Εκτός από την κρεατολαγνεία που με διακατέχει είμαι φαν ΚΑΙ του ψαριού. Δεν αμέλησα να ψωνίσω τα φρέσκα ψάρια απ’την κεντρική ψαραγορά, κοντά στην πυροσβεστική του Λαυρίου.Tip: εφοδιαστείτε μ’ ένα mini ψυγείο. Αξίζει τον κόπο.

    • Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα, απέναντι ακριβώς απ’τη Μακρόνησο με περίμενε η παραλία της Πουνταζέζα. Μη σας μπερδεύει το όνομα. Το ταξίδι μας παραμένει ακόμα εντός συνόρων. Πρόκειται για ένα μείγμα οργανωμένης κι ανοργάνωτης παραλίας. Εκεί μπορεί να συναντήσετε ακόμα και διάσημους (σ.σ κατά καιρούς βλέπω την Ελένη Δήμου). Η παραλία της Πούντα θυμίζει κάτι από Κυκλάδες χωρίς το πήγαινε-έλα με το καράβι. Αν επιζητάτε κάτι πιο απομονωμένο, τότε –λυπάμαι- θα πρέπει να μεταβείτε, ως άλλοι εξόριστοι απέναντι, στη Μακρόνησο. Σε μια άλλη παραλία, αυτή του Λιμανιού του Πασσά (μόνο λιμάνι δεν είναι) παρατήρησα ότι φιλοξενεί του γύρω παραθεριστές κι ενδείκνυται για οικογένειες, λάτρεις του μπιτς βόλεϊ και φαν της ρακέτας χάριν μεγέθους. Tip: Την ομπρέλα φέρτε την απ’ το σπίτι σας.

    • Η διαδρομή Λαύριο-Σούνιο εκτός από όμορφη είναι ΚΑΙ επικίνδυνη λόγω των κλειστών, στενών στροφών. Δώστε ιδιαίτερη προσοχή ειδικά αν επιστρέφετε μετά από φαγητό- ποτό κι έρθετε αντιμέτωποι με τα τουριστικά λεωφορεία, τα οποία καλύπτουν σχεδόν όλο το οδόστρωμα.

    • Στον πηγαιμό για το Ναό έκανα μια στάση στο Συρτάκι. Είναι απ’ τα πιο γνωστά στέκια των παραθεριστών. Ως εκ τούτου αποτελεί safe επιλογή ως προς την ποιότητα και unsafe ως προς το πορτοφόλι μου (σας). Για κάτι ιδιαίτερο και σπιτικό προτιμήστε την «Αδαμαντία». Λίγο πιο έξω από το Λαύριο, στον οικισμό της Πλάκας (παλιό οδικό δίκτυο Λαύριο-Κερατέα) βρίσκεται η ταβέρνα με το λαχταριστό μαγειρευτό φαγητό σε σούπερ τιμές. Η δε θέα στην Μακρόνησο θα σας κάνει να τα βλέπετε όλα «αφ’υψηλού». Φροντίστε να πάρετε τηλέφωνο για να κλείσετε μια μερίδα οσομπούκο(τηλ. 22920-27745).

    • Η επίσκεψή μου στον αρχαιολογικό χώρο του Ναού του Ποσειδώνα στο ακρωτήρι του Σουνίου, στο νοτιότερο άκρο της Αττικής είχε για πολλοστή φορά τα αναμενόμενα αποτελέσματα: αίσθημα πληρότητας και υπερηφάνειας. Τύφλα να έχουν τα ηλιοβασίλεματα στη Σαντορίνη. • Παρόλο που δεν βρέθηκα στο σωστό timing για κάποιο φεστιβάλ εσείς να είστε πάντα ενήμεροι μέσω της ιστοσελίδας του Τεχνολογικού Πάρκου Λαυρίου για κάθε πολιτιστικό γεγονός.

    • Για τον απογευματινό καφέ και το βραδινό κοκτέιλ προτίμησα το Ρολόι στο λιμάνι του Λαυρίου για χάζεμα των καϊκιών και το ξενοδοχείο Cape Sounio, Grecotel για την ασύγκριτη θέα του Ναού του Ποσειδώνα αντίστοιχα. Και τα δύο εκτός από την ποικιλία ροφημάτων- έχουν τη σωστή επιλογή μουσικής για να συνοδεύσει το κλείσιμο της εκδρομής σας.

    • Εάν η τσέπη σας δεν το αντέχει εκτός από το Cape Sounio υπάρχει πάντα το Αιγαίον. Ένα ξενοδοχείο ακριβώς δίπλα στο κύμα για να μείνετε αξέχαστες νύχτες υπό την “προστασία” του θεού Ποσειδώνα.

    fnl-guide.com


    Item Reviewed: Σούνιο-Λαύριο: Μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια Rating: 5 Reviewed By: forkeratea