
Η προεκλογική περίοδος τελειώσε και αύριο καλούμαστε να δώσουμε την απάντηση που έπρεπε να είχαμε δώσει εδώ και πολλά χρόνια. Ακόμα και τώρα βέβαια υπάρχουν κάποιοι “κουφιοκεφαλάκηδες” για να μην τους χαρακτηρίσω αλλιώς που ζούν στο δικό τους μικρόκοσμο και πιστεύουν σε πράσινους ήλιου και δαδιά με φλόγες. Ανήκουν στην παλιά σχολή ψηφοφόρων δηλαδή των προβάτων.
Από πρόβατα ο κόσμος γίνεται λύκος και ετοιμάζεται να δαγκώσει όλους αυτούς που όλα αυτά τα χρόνια έπαιξαν και πλούτισαν στις πλάτες τις δικές του.
Πολιτικούς που για να πάρουν ένα σταυρό σε διόριζαν ακόμα και στο μιλητό. Ο Μπάρμπας της Κορώνης όμως δεν υπάρχει πια και όλοι αυτοί από την Δευτέρα θα πρέπει να καταλάβουν ότι όλα έχουν αλλάξει και ο καθένας από όλους αυτούς τους ανεπάγγελτους πολιτικούς, όχι όλοι, να αισθανθεί ότι ο καιρός της παχιάς Αγελάδας και του ατέλειωτου αρμέγματος δημοσίου χρήματος με τις μίζες κ.τ.λ έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Όλοι αυτοί που οδήγησαν τον κόσμο στην φτώχεια, στην ανεργία και την ανέχεια πρέπει να τιμωρηθούν πολιτικά. Δεν υπάρχει δεν ξέρω, δεν είδα, δεν άκουσα, δεν διάβασα κύριοι πολιτικοί. Υπάρχει ότι πρέπει να σκύψετε το κεφάλι και να ζητήστε γονατιστοί συγνώμη σε αυτούς που από οικογενειάρχες ψάχνουν στα σκουπίδια για να φάνε, σε αυτούς που πλέον δεν είναι κοντά μας γιατί τους οδηγήσατε στην αυτοκτονία και κυρίως στα νέα παιδιά που φεύγουν άρον-άρον στο εξωτερικό για να βρούν ένα καλύτερο μέλλον.
Άυριο η μεταπολίτευση τελείωνει και μαζί πρέπει να τελειώσει και η σαπίλα του παρελθόντος.
Συνέλληνες αυτή την φορά κρατάμε την τύχη στα χέρια μας. Επιτέλους ας συμπεριφερθούμε σαν ΕΛΛΗΝΕΣ.
του Παναγιώτη Γιδά
Κρύος ιδρώτας σε ΔΝΤ και Βερολίνο για τις ελληνικές εκλογές…

Αφήστε τον Σόιμπλε να λέει.Δείχνει πως φοβάται.
Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προειδοποιεί την Ελλάδα ότι θα «υποστεί τις συνέπειες» σε περίπτωση που δεν «σεβαστεί τις δεσμεύσεις της», τα στελέχη του ΔΝΤ δεν κρύβουν την ανησυχία τους για την διαφαινόμενη άνοδο των «αντιμνημονιακών» κομμάτων και ο αμερικανικός Τύπος θέτει τη χώρα μας στο … επίκεντρο του πλανήτη…
Στο επίκεντρο, δίπλα από τη Γαλλία, αν όχι και … «πιο κεντρικά», όπως τουλάχιστον εκτιμούν οι New York Times. «Σημαντικότερες είναι οι ελληνικές από τις γαλλικές εκλογές» εκτιμά η εφημερίδα, επικαλούμενη την άποψη του Ντανιέλ Γκρος, διευθυντή του Center for European Policy Studies, στις Βρυξέλλες. Ο κ. Γκρος θεωρεί ότι οι κάλπες στη δική μας χώρα ενδέχεται να επιδράσουν περισσότερο στις ευρωπαϊκές εξελίξεις, καθώς μπορεί να κρίνουν την παραμονή ή όχι ενός κράτους στο ευρώ και -κατ’ επέκταση- τη τύχη της ίδιας της Ευρωζώνης.
Στη Wall Street Journal προβλέπει στην Ελλάδα πολιτική αστάθεια που θα οδηγήσει σε νέες εκλογές, στο άμεσο μέλλον, πιθανότατα στον Ιούνιο. Η Washington Post παρατηρεί ότι τα μέτρα λιτότητας που εφαρμόζονται στην Ευρώπη έχουν οδηγήσει στην «αύξηση της ανεργίας, στην εμβάθυνση της ύφεσης και στην άνοδο ακροδεξιών πολιτικών δυνάμεων.
Από το Βέντερς στο Σόιμπλε…
«Ο φόβος του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι» είναι μια εμβληματική ταινία του διάσημου γερμανού σκηνοθέτη, Βιμ Βέντερς. Σαράντα ένα χρόνια αφ’ ότου γυρίστηκε, βιώνουμε το φόβο του … θεματοφύλακα πριν ψηφίσουν οι έλληνες πολίτες. Του ισχυρότερου Ευρωπαίου θεματοφύλακα της «δημοσιονομικής πειθαρχίας» που δεν είναι άλλος από τη γερμανική κυβέρνηση, αλλά κι ενός δεύτερου που εδρεύει στις ΗΠΑ. Του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Ένθεν κακείθεν του Ατλαντικού, επικρατεί μεγάλη ανησυχία. Η – μάλλον χονδροειδής – παρέμβαση του κ. Σόμπλε έγινε στον απόηχο των δηλώσεων, στις οποίες προέβη, την περασμένη Πέμπτη, ο εκπρόσωπος του ΔΝΤ, Τζέρι Ράις. Ο κ. Ράις υπενθύμισε ότι απαιτείται η «απρόσκοπτη τήρηση» των όρων της νέας δανειακής σύμβασης, εκ μέρους της ελληνικής κυβέρνησης που θα προκύψει από τις εκλογές.
Είναι χαρακτηριστικό πως όσο μειωνόταν ο χρόνος που μας χωρίζει από την ημέρα των εκλογών, τόσο περισσότερο αυστηρές και αιχμηρές γίνονταν οι παρεμβάσεις των αξιωματούχων του ΔΝΤ. Περισσότερο διπλωματική ήταν τον περασμένο μήνα η διευθύντρια του Ταμείου, Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία έκανε παραινέσεις και ευχήθηκε να συγκροτηθεί κυβέρνηση συνασπισμού, αλλά κατόπιν ορισμένων… επαίνων.
Είχε πει χαρακτηριστικά η κυρία Λαγκάρντ: «Οι έλληνες πολιτικοί και οι έλληνες πολίτες φάνηκαν πολύ γενναίοι με τις θυσίες που έκαναν μέχρι σήμερα στην προσπάθειά τους να ξεπεράσουν την κρίση. Η κυβέρνηση συνεργασίας, υπό τον Λουκά Παπαδήμο, έκανε σημαντικά βήματα προόδου, κινείται σε σωστή κατεύθυνση και αναγνωρίζω τις προσπάθειές της. Η συνέχιση της συνεργασίας πολιτικών και πολιτών θα βοηθήσει την Ελλάδα να βγει από το τέλμα. Ένας συνασπισμός των πολιτικών παρατάξεων μπορεί να αποτελεί οδηγό στη δύσκολη άσκηση που πρέπει να αντιμετωπίσει η Ελλάδα».
Κακό timing για το Βερολίνο
Τι είναι εκείνο που επαυξάνει τις ανησυχίες, πρωτίστως στο Βερολίνο, αλλά και στις τάξεις των στελεχών του ΔΝΤ; Οι ελληνικές εκλογές γίνονται σε μια περίοδο, κατά την οποία η πολιτική της κυρίας Μέρκελ στα της Ευρώπης αμφισβητείται εντόνως. Όχι μόνο σε πολιτικό επίπεδο, λόγω των απόψεων του Φρανσουά Ολάντ περί επαναδιαπραγμάτευσης του Συμφώνου Σταθερότητας, αλλά και σε επίπεδο τεχνοκρατικό- επιστημονικό, καθώς πλήθος διάσημων ευρωπαίων και αμερικανών οικονομολόγων θεωρεί παράλογο τον τρόπο, με τον οποίο η Γερμανία «καθοδηγεί» την Ευρώπη.
Έτσι η Ελλάδα, καθώς και άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου (την Ισπανία μνημόνευε προσφάτως, μαζί με εμάς, ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκαν σε άρθρο του στους NΥ Times), προβάλλονται πλέον ως θύματα, από γνωστούς αναλυτές, όλου του κόσμου. Είτε θύματα «των κακοτεχνιών της Ευρωζώνης», είτε θύματα της γερμανικής διάθεσης «να τιμωρηθούν ολόκληρες χώρες για παραδειγματισμό», είτε θύματα «της ανελαστικότητας του Βερολίνου που οδηγεί την Ευρώπη στο αδιέξοδο της λιτότητας και της ύφεσης», είτε … πολλά μαζί.
«Κοινός τόπος» για την Ελλάδα είναι πλέον η διαπίστωση ότι επωμίζεται βάρη ασήκωτα και δυσανάλογα των πραγματικών της ευθυνών. Το έχει αναφέρει μάλιστα και ο ιταλός πρωθυπουργός Μάριο Μόντι – όχι μόνο αναλυτές, γνωστοί για την αντίθεσή τους στη λεγόμενη «γερμανοποίηση της Ευρώπης».
Υπό αυτές τις συνθήκες, η ενδεχόμενη ισχυροποίηση των «αντιμνημονιακών» κομμάτων στην Ελλάδα, από κοινού με τη νίκη του Ολάντ στη Γαλλία, απειλούν να ενθαρρύνουν ανά την Ευρώπη όσες δυνάμεις δεν εγκρίνουν το γερμανικό τρόπο αντιμετώπισης της κρίσης. Αυτό φυσικά είναι κάτι που δεν επιθυμεί το Βερολίνο. Γι αυτό το λόγο έχει στραμμένο – και .. θυμωμένο- το βλέμμα προς την Ελλάδα, έστω κι αν πρόκειται για μια μικρή χώρα, της οποίας η οικονομίας αντιστοιχεί μόλις στο 2,5% της Ευρωζώνης.
πηγή:iefimerida.gr
Όλα γίνονται για το ευρώ, τις τράπεζες και τα κόμματά τους!
Δεν ξέρω τι λέτε εσείς. Εγώ βλέπω ότι τελικά ανησύχησαν μόνο για το ευρώ, τις τράπεζες και τα κόμματά τους. Για αυτά ακούω ότι γίνονται όλα.
Και να το αποδείξω με ένα απλό παράδειγμα. Οι Τράπεζες πήραν ήδη 160 δις από τον ελληνικό λαό και ετοιμάζονται να πάρουν άλλα 50 δις για την ανακεφαλαιοποίησή τους. Δηλαδή οι μέτοχοι των τραπεζών δεν έχουν πληρώσει δεκάρα από τα κέρδη που είχαν τα προηγούμενα χρόνια με τα ληστρικά επιτόκια που επέβαλαν υπό την ανοχή των πολιτικών.
Εάν αυτά τα χρήματα είχαν δοθεί απευθείας στους μικροκαταθέτες, αποσβένοντας τον κίνδυνο να χαθούν οι καταθέσεις τους σε περίπτωση χρεωκοπίας των τραπεζών, τότε στην δεινή θέση που βρίσκονται σήμερα οι πολλοί Έλληνες πολίτες θα βρίσκονταν οι λίγοι μεγαλομέτοχοι των τραπεζών. Αλλά δυστυχώς, ο μέσος Έλληνας πολίτης δεν έχει πρόσβαση στα κέντρα λήψης αποφάσεων.
Η σύγχρονη ελληνική κοινωνία έχει αποκοπεί από την πνευματικότητα των προγόνων της και έχει ακολουθήσει έναν καθαρά υλικό τρόπο ζωής, που έχει διδάξει ο δυτικός κόσμος. Από την μία πλευρά, στον Ελληνικό Πολιτισμό, ο Πλάτωνας γράφει στην Πολιτεία του για δικαιοσύνη, ισονομία, πνευματικότητα, ελευθερία και από την άλλη ο δυτικός πολιτισμός μιλάει για σφαγές, κατανάλωση, εξουσία και επικράτηση του δυνατού στον αδύνατο.
Ας δούμε τι συμβαίνει σήμερα. Η Ελλάδα, με ότι αυτό συνεπάγεται από τις ρίζες της, έχει βιώσει τον εσωτερικό διχασμό. Ο Έλληνας δεν γνωρίζει την ιστορία του, δεν θυμάται τι έγινε μόλις εχθές, καθημερινά βομβαρδίζεται από τα ΜΜΕ για τον κίνδυνο της ακυβερνησίας, συνεχώς μειώνονται ο αποδοχές του και αυξάνονται οι φόροι του, δεν έχει υγεία, δεν έχει παιδεία. Τον έχουν εμπλέξει σε μία τεράστια σύγχυση και δεν έχει πλέον την ικανότητα να διακρίνει τα ψέμματα και τις ανακρίβειες που του λένε. Τον καθοδηγούν ως πρόβατο προς την σφαγή. Και αυτό θα γίνει νομοτελειακά εάν ο κάθε ένας από μας δεν αποφασίσει να τους πει “μέχρι εδώ”.
Υπάρχουν ακόμα Έλληνες που πιστεύουν ότι γίνεται προσπάθεια να διασωθεί η χώρα από συμμαχικά υποτίθεται κράτη που ποτέ μέχρι σήμερα δεν εγγυήθηκαν τα εθνικά μας σύνορα έναντι της Τουρκίας;
Πιστεύετε ότι η Γερμανία επιθυμεί πραγματικά να ανακάμψει η εθνική μας οικονομία ; Τότε γιατί ζητάει συνεχώς νέες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις που αποδεδειγμένα έχουν διαλύσει την επιχειρηματική δραστηριότητα στην χώρα ; Η Γερμανία, ο πρώτος διδάξας στην μίζα και την απάτη, κατέστρεψε δύο φορές την Ευρώπη τον 20ο αιώνα, προκαλώντας δύο παγκόσμιους πολέμους. Είναι χώρα που διαχρονικά επέδειξε αφάνταστη σκληρότητα και υπεροψία έναντι των άλλων λαών και οδήγησε σε ολοκαυτώματα. Σήμερα βλέπετε να ακολουθεί έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης ; Και όταν λέω Γερμανία, αναφέρομαι στο πολιτικό προσωπικό και όχι στους πολίτες που και οι ίδιοι έπεσαν θύματα στους πολέμους που έστησαν οι Κάιζερ και ο Χίτλερ.
Υπάρχει σήμερα η Ευρώπη της αλληλεγγύης, όπως δήλωσαν οι ιδρυτές της πριν από 40 χρόνια, όταν οι ηγέτες των Ευρωπαϊκών χωρών, υποχρεώνουν την Ελλάδα να εξυπηρετεί πρώτα το χρέος προς τους δανειστές και μετά να πληρώνει τις συντάξεις και τους μισθούς των πολιτών της ;
Καθημερινά όλοι βρίσκονται σε μία αγωνία και αρρωσταίνουν από την σκέψη ότι δεν θα έχουν να πληρώσουν τους υπέρογκους φόρους και τους λογαριασμούς για το σπίτι και το αυτοκίνητο, είτε γιατί έμειναν άνεργοι, είτε γιατί έχουν μειωθεί τόσο πολύ οι μισθοί τους που δεν φτάνουν για τίποτα.
Αυτή την πραγματικότητα την αρνούμαστε ; Και πως θα σκεφθούμε με ποιο τρόπο θα υπηρετήσουμε τον εαυτό μας, τις ατομικές και οικογενειακές μας ανάγκες, μέσα σε αυτή την σύγχυση;
Εάν θέλουμε να εξυπηρετήσουμε την ατομική μας ευημερία και την ευημερία της κοινωνίας μας, πρέπει να σκεφθούμε πέρα από τα τετριμμένα που βάζουν καθημερινά στο μυαλό μας οι εφημερίδες και τα ΜΜΕ του συστήματος.
Οι πολίτες μένει να αναρωτηθούν ποια είναι τελικά η θέση τους μέσα στον οικονομικό πόλεμο, που είναι τα μοναδικά θύματα, και οι πολίτες είναι οι μοναδικοί που πρέπει να απαιτήσουν τώρα αλλαγή του πολιτικού σκηνικού και της πολιτικής.
Καθημερινά τα ΜΜΕ, επαναλαμβάνουν με σιγουριά, ότι έρχονται νέα μέτρα, νέες απολύσεις, νέοι φόροι, που απειλούν τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων, χωρίς να αφήνουν ένα ίχνος φωτός στον ορίζοντα. Όλες οι προβλέψεις των πολιτικών και όλες οι δηλώσεις και δεσμεύσεις έχουν διαψευσθεί. Με λίγα λόγια οι πολιτικοί τα προηγούμενα 40 χρόνια έλεγαν μόνο ψέμματα. Και ουαί και αλίμονο εάν οι νέοι πολιτικοί που ήρθαν να υπηρετήσουν τα υπάρχοντα κόμματα, συνεχίσουν στον ίδιο δρόμο.
Δηλαδή τελικά, ή οι πολιτικοί μας αποδείχθηκαν ανόητοι, ή είναι εξαιρετικά δέσμιοι του παρελθόντος τους, για να μπορέσουν να ασκήσουν φιλελληνική πολιτική. Ναι ! Καλά το διαβάσατε.
Οπότε, η απόφαση αλλαγής, μένει σε όλους εμάς.
Με ηρεμία, με ψυχραιμία, χωρίς να παρασυρόμαστε από το κλίμα φόβου, τρομοκρατίας και ανασφάλειας που δημιουργούν τα μέσα ΜΑΖΙΚΗΣ ΑΠΟΒΛΑΚΩΣΗΣ, ας κάνουμε τώρα την στροφή, ακολουθώντας την καρδιά μας, την δική μας λογική, τα όνειρά μας.
Ας απαιτήσουμε τώρα το μέλλον που δικαιούμαστε και ας πάμε όλοι να ψηφίσουμε εντελώς νέους πολιτικούς, αλλά και πολιτικούς που αντιστάθηκαν σε αυτό το σύστημα. Αυτούς τους ελάχιστους ας ψηφίσουμε εμείς οι πολλοί.
Όσα ΜΑΤ και να παρατάξει ο Παπαδήμος στο Σύνταγμα, όσα δακρυγόνα και να ρίξουν, όσο τρόμο και να προσπαθήσουν να προκαλέσουν, δεν θα καταφέρουν τίποτα εάν εμείς οι πολίτες συνειδητοποιήσουμε ότι οδηγούν στην σφαγή την ζωή και τα όνειρά μας.
Και όταν πάψουμε εμείς να φοβόμαστε και να πιστεύουμε τα ψέμματα και τα διλήμματα που καθημερινά διασπείρουν, τότε θα αρχίσουν να φοβούνται αυτοί.
Όταν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε πέρα και πάνω από αυτό το δυτικό και αποτυχημένο καταναλωτικό σύστημα, τότε θα έχουμε κάνει το πρώτο βήμα για να κερδίσουμε την δική μας ζωή, όπως αξίζει στους Έλληνες. Μία ζωή ελεύθερη, υπερήφανη, χωρίς ψευτοδιλήμματα.
Εάν βασιστούμε στον πολιτισμό μας, κανένα μέλλον δεν είναι αβέβαιο για εμάς και κάθε μας όνειρο θα γίνει πραγματικότητα…
By Λόγιος Ἑρμῆς