Κάθε χρόνο τεράστιες εκτάσεις δάσους καίγονται που είναι αδύνατο να αναπληρωθούν με αυτούς τους ρυθμούς. Αυτό συνεπάγεται αύξηση της θερμοκρασίας (ήδη φτάσαμε τους 42οC), πλημμύρες και απότομα κρύα το χειμώνα, λιγότερο καθαρό αέρα (κάτι που στην Ελλάδα υπερηφανευόμαστε), λιγότερα ζώα και επιφάνειες βοσκής και γενικά χαμηλότερο βιοτικό επίπεδο.
Δεν ξέρω αν είναι εμπρηστικό σχέδιο καθώς κάθε χρόνο ολόκληρη η νότια Ευρώπη δέχεται χιλιάδες φωτιές που δεν συμφέρει κανέναν. Σίγουρα πάντως το παρόν ενεργητικό και παθητικό μοντέλο προστασίας του περιβάλλοντος από τις φωτιές, ανεξάρτητα από πού προέρχονται, δεν είναι επαρκές.
Θεωρώ ότι κοιτώντας το μέλλον του τόπου μας, της διαβίωσής μας και των παιδιών μας πρέπει να συντάξουμε ένα νέο σχέδιο. Περιβαλλοντολόγοι, γεωπόνοι, πυροσβέστες, αστυνομικοί και πολιτικοί, ειδικοί στο κάθε τομέα, να συζητήσουν για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο προστασίας του τόπου μας από τις φωτιές.
Η τοπική κοινωνία πρέπει επίσης να της επιτραπεί να αναλάβει πρωτοβουλίες μέσω του εθελοντισμού αλλά και άλλων θεσμοθετημένων μέτρων.
Συγκεκριμένα για τη Λαυρεωτική και τις καμένες εκτάσεις αυτού του καλοκαιριού. Υπάρχει κάποιο σχέδιο αποκατάστασης του δάσους? Επίσης, αν και εφόσον αυτό εκπονηθεί πρέπει να περιλαμβάνει προστασία από τις πλημμύρες που πιθανόν να δημιουργηθούν και προστασία από καιροσκόπους που πιθανόν να προσπαθήσουν να επωφεληθούν της κατάστασης κτίζοντας μέσα στις καμένες εκτάσεις που πριν τη φωτιά ήταν δάσος.
ΔΙΟΝΥΣΗΣ, αναγνώστης
