Πρόκειται για μια χορτόπιτα χωρίς φύλλο, με βασικό συστατικό το σπανάκι. Συναντάται σε όλα τα Μεσόγεια, αλλά και στα αρβανιτοχώρια της νότιας Εύβοιας, όπου την φτιάχνουν με άγρια χόρτα. Σύμφωνα με Σπαταναία νοικοκυρά, το μυστικό για μια καλή μουσούντα,* είναι να γίνεται λεπτή. Επίσης, αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει από τις άλλες χορτόπιτες είναι η γεύση της κανέλλας...
Υ Λ Ι Κ Α
για 1 μεγάλο ταψί
1 ½ κιλό σπανάκι ψιλοκομμένο
1 ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο
10 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένο
αλεύρι για όλες τις χρήσεις, όσο πάρει
200 γρ. ελαιόλαδο
1 κουτ. γλυκ. κανέλα
αλάτι, πιπέρι
(Οι ποσότητες είναι ενδεικτικές. Συχνή παραλλαγή στα Μεσόγεια, η προσθήκη πράσσου και επιπλέον μπαχαρικών).
Ε Κ Τ Ε Λ Ε Σ Η
Πλένετε πολύ καλά τα χορταρικά και τα ανακατεύετε όλα μαζί σε μία μεγάλη λεκάνη, ρίχνετε το αλάτι και τα τρίβετε τα χέρια σας μέχρι να μαραθούν.
Έπειτα ρίχνετε το μισό ελαιόλαδο, τα μπαχαρικά και αλεύρι, μέχρι να "πιει" το νερό που έχει μείνει από το πλύσιμο. Ανακατεύετε πολύ καλά με τα χέρια σας μέχρι να ενωθούν όλα τα υλικά μεταξύ τους.
Παίρνετε ένα ταψί, λαδώνετε λίγο την επιφάνεια του και στρώνετε μέσα το μείγμα. Το πάχος της πίττας δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 3 εκ.
Περιχύνετε με το υπόλοιπο ελαιόλαδο και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, μέχρι να ροδίσει καλά. Αφήνετε να κρυώσει, κόβετε σε κομμάτια και σερβίρετε…
*Προφέρεται περίπου μ(ο)σ'ντα) δηλ. με τόνο στο "σ". Η προέλευση της λέξης και η σημασία της, άγνωστη.
