ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ «ΚΛΕΙΝΟΥΝ» ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ
Η ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ
Η κυβέρνηση είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για τα τραγικά προβλήματα και τις ελλείψεις σε όλες τις βαθμίδες της δημόσιας εκπαίδευσης. Δεν είναι οι κινητοποιήσεις των καθηγητών το πρόβλημα, αλλά η μνημονιακή πολιτική που βάζει στο στόχαστρο τα δικαιώματα των μαθητών και των μαθητριών στην ολόπλευρη και ποιοτική μόρφωση.
Η κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά ότι οι καθηγητές «υποκινούνται» στον αγώνα τους από την ίδια την ανάγκη για ένα σχολείο πραγματικά δημόσιο και δωρεάν, όπου οι μαθητές θα λαμβάνουν όλα τα απαραίτητα εφόδια. Δεν υποκινούνται από κανέναν άλλον πέρα από εκείνους που θεωρούν τη δημόσια εκπαίδευση περιττή ανάγκη και αποφάσισαν με κάθε κόστος για την κοινωνία να υλοποιήσουν τις μνημονιακές τους δεσμεύσεις και να προχωρήσουν σε απολύσεις χιλιάδων εκπαιδευτικών και σε ισοπέδωση των σχολείων. Οι χοντροκομμένες επιθέσεις εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούν να απαλλάξουν την κυβέρνηση από τις εγκληματικές ευθύνες απέναντι στην εκπαίδευση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις τον αγώνα των καθηγητών, των μαθητών, των γονιών, τον αγώνα ολόκληρης της κοινωνίας για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, υπερασπίζεται τα δημόσια αγαθά και τη δημοκρατία απέναντι σε μια επικίνδυνη κυβέρνηση.
ΠΟΙΟΣ ΚΛΕΙΝΕΙ ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΚΑΙ ΣΕ ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΑ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ;
- Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με 16.000 λιγότερους καθηγητές;
- Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με 27αρια και 30αρια τμήματα, με μετακινήσεις μαθητών και κατευθύνσεων;
- Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία χωρίς ένας μεγάλος αριθμός μαθητών των ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ (περίπου 15.000) να βρίσκει τον καθηγητή του και τον τομέα στον οποίο φοιτούσε και θα ήθελε να συνεχίσει να φοιτά;
- Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με νόμους που θα ψηφιστούν μετά το άνοιγμα των σχολείων;
- Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με λειτουργικές δαπάνες μειωμένες κατά 50%. χωρίς χρήματα για ρεύμα, νερό, θέρμανση;
- Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με προγράμματα που αναμορφώνονται κάθε ημέρα και περιμένουμε που θα σταματήσει η ρουλέτα; Χωρίς να υπάρχει μια μελέτη που να υποστηρίζει τη μια ή την άλλη αλλαγή;
- Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία με προγράμματα αποσπασματικά – επιστημονικά αντικείμενα κατακερματισμένα- με πληροφορίες ατάκτως εριμμένες αντί της γνώσης σε βάθος και πλάτος των γνωστικών αντικειμένων;
- Μπορούν να λειτουργήσουν τα σχολεία και να ανταποκριθούν οι μαθητές που προέρχονται από φτωχές οικογένειες στον εξεταστικό λαβύρινθο που ετοιμάζουν, με εξετάσεις τύπου πανελληνίων στις τρεις τάξεις του Γενικού Λυκείου και στην Α τάξη των ΕΠΑΛ και μάλιστα χωρίς καμιά υποστηρικτική διαδικασία; Με αμφισβήτηση και αυτής της δυνατότητας να πάρουν απολυτήριο;
- Μπορούν να λειτουργήσουν σχολεία που μετατρέπουν τα οράματα και τις προσδοκίες των μαθητών για επαγγελματική εκπαίδευση, σε απλήρωτη, ανασφάλιστη εργασία μέσω της μαθητείας, για να αυξάνουν τα κέρδη τους οι εργοδότες;
- Θα αποδεχτούμε για τα παιδιά μας τη θέση ενός μισοκαταρτισμένου εργάτη σε μια ειδικότητα που θα υπάρχει όσο εξασφαλίζει κέρδη στους εργοδότες και θα καταργείται όταν ο εργοδότης αυτός βρει αλλού, σε άλλο τόπο και κλάδο δυνατότητες για να αυξάνει τα κέρδη του;
- Μπορούν να λειτουργήσουν και να παράγουν ποιοτικό έργο οι εκπαιδευτικοί σε σχολεία που λειτουργούν με την απειλή του ελεγκτή της δημόσιας διοίκησης, την απειλή των κακόβουλων καταγγελιών που οδηγούν σε βαριές πειθαρχικές ποινές και αργία όσους δε συμμορφώνονται με τις επιλογές τους;
Για όλους αυτούς τους λόγους οι εκπαιδευτικοί, μαζί με τους μαθητές και τους γονείς και όλους τους εργαζόμενους ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ «ΑΝΟΙΞΟΥΝ» ΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ:
- στην ουσιαστική μόρφωση για όλους τους μαθητές, χωρίς εξεταστικούς και ταξικούς φραγμούς
- στη σταθερή, μόνιμη αξιοπρεπή εργασία για εκπαιδευτικούς, για μαθητές – αυριανούς εργαζόμενους και για τους γονείς τους – τωρινούς εργαζόμενους κι ανέργους
- στην ελευθερία της γνώσης και το δικαίωμα της επιλογής του παρόντος και του μέλλοντος όλων μας – στο να αποφασίζουμε εμείς για τις τύχες μας κι όχι η κυβέρνηση, η Ευρωπαϊκή Τραπεζιτική Ολιγαρχία και το ΔΝΤ.
Και όπως αναφέρεται στην εμπνευσμένη ανακοίνωση του Ε.Μ. Πολυτεχνείου προς τους γονείς και στους νέους πρωτοετείς φοιτητές και φοιτήτριες για την πολιτική της κυβέρνησης, όπως αυτή υπαγορεύεται απ’ τα Μνημόνια, που πλήττει βάναυσα και την πανεπιστημιακή εκπαίδευση, απειλώντας την με διάλυση:
«…Η κυβέρνηση ανακοίνωσε πως θέτει σε διαθεσιμότητα 550 εργαζόμενους μας διοικητικούς υπαλλήλους. Δηλαδή το 65% του διοικητικού προσωπικού. Την ίδια στιγμή προαναγγέλλει την διαθεσιμότητα του 40% των καθηγητών, στο επόμενο έτος. Με λίγα λόγια φαίνεται να θέλει να μειώσει το μέγεθος του Πολυτεχνείου στο μισό...σ΄αυτές τις συνθήκες, αποφασίσαμε ότι δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε άλλο, να υπομείνουμε άλλο τον κατήφορο. Δεν μπορούμε να περιμένουμε πότε θα απολυθεί και ο επόμενος διπλανός μας μέχρι να έλθει η σειρά μας, πότε θα πάψουμε να έχουμε υπολογιστή, γραφείο, αίθουσα διδασκαλίας, αμφιθέατρο, εργαστήριο έρευνας…Μα θα μας πείτε: η Ελλάδα έχει ήδη ένα εκατομμύριο ανέργους, η Αθήνα σαράντα χιλιάδες αστέγους στα πεζοδρόμια της, το ένα τρίτο των νοικοκυριών βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας, οι μισθοί όσων έχουν την τύχη ακόμη να πληρώνονται έχουν μειωθεί στο μισό ή στο ένα τρίτο. Ναι, έτσι είναι! Και εσείς βρίσκεστε στην ίδια κατάσταση, ο κάθε γονιός από εσάς μπορεί να είναι άνεργος, το κάθε σπίτι κινδυνεύει με πλειστηριασμό, το μηνιάτικο δεν βγαίνει, ούτε οι σπουδές των παιδιών σας. Δεν ξέρετε αν και πως θα καταφέρουν να πάρουν κάποτε το πτυχίο τους…
Οι καθηγητές και οι εργαζόμενοι του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου αποφασίσαμε να σταθούμε με το κεφάλι ψηλά, όχι μοιραίοι και άβουλοι. Θα κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας για να παραδώσουμε στις επόμενες γενιές, το ίδιο και καλύτερο Πολυτεχνείο από αυτό που μας παραδόθηκε. Θυμόμαστε και κάτι άλλο: Σε δύο μεγάλες κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας - στον Πόλεμο και στη Δικτατορία - η φλόγα του εμβλήματος του Ιδρύματος, του Προμηθέα Πυρφόρου, έλαμψε σε σκοτάδια.
Αυτή τη φλόγα πήρε ο Ελληνικός λαός στα χέρια του και νίκησε. Δεν το ξεχνάμε και σας ζητάμε να έλθετε εδώ, μαζί μας, να σταθείτε δίπλα μας στον ωραίο αγώνα που ξεκινάμε.»
