Νικηφόρος Βρεττάκος |
''Για τον Κερατιώτη Τάκη Λιούμη που σκοτώθηκε στην επιστροφή του από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Γερμανίας την περίοδο του β παγκοσμίου πολέμου ο φίλος του ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος του αφιέρωσε το ομώνυμο ποίημα:
Τάκης Λιούμης
--(σκοτώθηκε όμηρος στην Γερμανία)
Θὰ σοῦ στείλω μιὰ πράσινη ἐλπίδα ἀπὸ τὰ δέντρα ποὺ ζωγράφισε ὁ φίλος μας ὁ Βικέντιος Βὰν Γκόγκ∙
θὰ σοῦ στείλω ἕνα ἄνθος τῆς ἀχλαδιᾶς
νὰ θυμηθεῖς πώς ὑπάρχουμε.
Πέντε χαλίκια τοῦ Ὑμηττου στὸ μαντήλι τοῦ χωρισμοῦ μας
πέντε σταγόνες ἀπ’ τὴ θάλασσα, δυὸ ἀχτίδες ἀπὸ τὸ φεγγάρι∙
θὰ σοῦ στείλω τὸν ἴσκιο τοῦ χεριοῦ μου ὅταν χαιρετᾶ
κάτω ἀπ’ τὸν ἥλιο τὴν ἀγαπημένη σου
νὰ θυμηθεῖς πώς ὑπάρχουμε.
Θὰ σοῦ στείλω μηνύματα, φωνές,ἀπ’ τὰ τοπία ποὺ σ’ ἔθελγαν καὶ σὲ μεθοῦσαν
νὰ σὲ κάμω ν’ ἀκούσεις ἀμυδρὰ
τὸ κῦμα καὶ τὴν καλημέρα μου.
Νὰ σοῦ προξενήσω ἕνα χαμόγελο.''
--(σκοτώθηκε όμηρος στην Γερμανία)
Θὰ σοῦ στείλω μιὰ πράσινη ἐλπίδα ἀπὸ τὰ δέντρα ποὺ ζωγράφισε ὁ φίλος μας ὁ Βικέντιος Βὰν Γκόγκ∙
θὰ σοῦ στείλω ἕνα ἄνθος τῆς ἀχλαδιᾶς
νὰ θυμηθεῖς πώς ὑπάρχουμε.
Πέντε χαλίκια τοῦ Ὑμηττου στὸ μαντήλι τοῦ χωρισμοῦ μας
πέντε σταγόνες ἀπ’ τὴ θάλασσα, δυὸ ἀχτίδες ἀπὸ τὸ φεγγάρι∙
θὰ σοῦ στείλω τὸν ἴσκιο τοῦ χεριοῦ μου ὅταν χαιρετᾶ
κάτω ἀπ’ τὸν ἥλιο τὴν ἀγαπημένη σου
νὰ θυμηθεῖς πώς ὑπάρχουμε.
Θὰ σοῦ στείλω μηνύματα, φωνές,ἀπ’ τὰ τοπία ποὺ σ’ ἔθελγαν καὶ σὲ μεθοῦσαν
νὰ σὲ κάμω ν’ ἀκούσεις ἀμυδρὰ
τὸ κῦμα καὶ τὴν καλημέρα μου.
Νὰ σοῦ προξενήσω ἕνα χαμόγελο.''