Σχετ. δημοσίευση της 22 Οκτωβρίου 2014, blog της Πρωσυνάτ
«Οι μεγάλες κινητοποιήσεις στην Κερατέα δεν είναι μακριά. Ο μονόπλευρος προσανατολισμός τους, με βάση την τοπικότητα και το αντιαυταρχικό πρόταγμα, είναι, επίσης, γνωστός, όπως και τα αποτελέσματά τους. Που μπορεί να οδήγησαν στην ακύρωση του ΧΥΤΑ στο Οβριόκαστρο και σε μια μικρή μείωση της δυναμικότητας του εργοστασίου. Ταυτόχρονα, όμως, οδήγησαν στη μεταφορά της εγκατάστασης πεντακόσια μέτρα πιο δίπλα, το κίνημα της περιοχής σε μια εντυπωσιακή καθίζηση και ένα μεγάλο μέρος τους στην πλήρη ενσωμάτωση, που εκδηλώθηκε με την ενεργή υποστήριξη της δημοπράτησης του έργου από τον κ. Σγουρό»
Συναγωνιστή Τάσο Κεφαλά,
Σε απάντηση της δημοσίευσής σας, της 22 Οκτωβρίου 2014, στο blog της Πρωσυνάτ με θέμα: «Αναταραχής εγκώμιο (ή συνηγορία στην αναταραχή ή ενάντια στην «ομαλότητα») με αφορμή τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική» εκ μέρους της Επιτροπής Αγώνα Κερατέας – Λαυρίου θα θέλαμε να σας εκφράσουμε τα εξής:
Ο Αγώνας της Κερατέας κατά του ΧΥΤΑ Οβριοκάστρου ως απαράδεκτη διαχείριση απορριμάτων, ξεκίνησε απο τα κάτω, το 1996 και κορυφώθηκε με την μαζική κινητοποίηση των κατοίκων και της Δημοτικής Αρχής της Κερατέας το Δεκ. του 2010 στα μπλόκα με την υποστήριξη πολιτών και παραγόντων του Λαυρίου, Καλυβίων, Σαρωνίδας και Μαρκοπούλου, συναγωνιστών από τη Φυλή, το Γραμματικό, τη Λευκίμη, πολλές συλλογικότητες από όλη της Ελλάδα και μεμονωμένους πολίτες.
O αγώνας μας δεν ήταν ποτέ τοπικός. Είχε εξ' αρχής πρόταγμα τον στρεβλό Περιφερειακό Σχεδιασμό.
Πάντα λέγαμε ότι οι επιλογές του ΠΕΣΔΑ ήταν λαθεμένες, αντι-οικολογικές και αντι-οικονομικές και κατά του δημοσίου συμφέροντος, ενώ καταγγείλαμε στο σύνολο του και τον ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ.
Στο κείμενό σας εντοπίσαμε κάποιες ανακρίβειες τις οποίες οφείλουμε να αναφέρουμε. Στην πραγματικότητα ο ΧΥΤΑ και ο ΟΕΔΑ Οβριοκάστρου δεν έχουν ακυρωθεί. Το ένα (προφανώς σε αυτό αναφέρεστε) από τα τρία εργοστάσια που προέβλεπε ο ΠΕΣΔΑ δεν άλλαξε. Επιπλέον δεν μεταφέρθηκε 500 μέτρα διπλά. Η αχαρακτήριστη προσπάθεια της Δημοτικής Αρχή του 2011 και μιας ελάχιστης μειοψηφίας κατοίκων να προωθήσουν το σχέδιο "Φοβόλες" δεν ανταποκρινόταν στο αίτημα του κινήματος και της πλειοψηφίας των κατοίκων. Το κίνημα δεν υποχώρησε δεν ενσωματώθηκε σε αυτή τη θέση και ποτέ δεν υποστήριξε αυτή τη λύση. Επιπλέον, η απόφαση αυτή καταγγέλθηκε και μάλιστα καταψήφιστηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο από τρείς παρατάξεις.
Και γιατί ένα τοπικό θέμα για την πυροδότηση ενός κινήματος θεωρείται από εσάς ‘’μη ευγενές’’ κίνητρο; Ο αγώνας της Κερατέας από την άρνηση για την περιβαλλοντικη και οικονομική καταστροφή της περιοχής μας, πέρασε στην συνείδηση ότι αυτή η καταστροφή επιβάλλεται με βία, λεκτική και σωματική, από την κυβέρνηση με σκοπό να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα.
Ενδυναμώθηκε και πήρε πολιτική χροιά όταν σε όλο περισσότερα μέλη ήρθε η συνείδηση ότι υπάρχουν καλύτεροι τρόποι διαχείρισης απορριμάτων.
Ο αγώνας τη Κερατέας γενικεύθηκε και υποστηρίχθηκε από όλη την Ελλάδα, την Ευρώπη και από μακρινά μέρη του πλανήτη, ενέπνευσε κατ εξοχήν αγωνιστικές προσωπικότητες και άλλα κινήματα όταν αποδείχθηκε το ιερό του σκοπού και η επιμονή, η ευρηματικότητα και το ανυποχώρητο του κινήματος.
Το κίνημα από τη μεριά του συμπαραστάθηκε και ακόμη στηρίζει δίκαιους αγώνες άλλων συλλογικοτήτων. Ενδυναμώθηκε, λειτούργησε με σοβαρότητα και ευθύνη και αντιμετώπισε μια δύσκολη και σκληρή συγκυρία και βγήκε νικηφόρο, αφού στις θέσεις του κινήματος προσχώρησαν ΟΛΟΙ και ειδικότερα ΟΛΕΣ ΟΙ ΔΗΜΟΤΙΚΕΣ παρατάξεις την 2η Κυριακή των Δημοτικών Εκλογών του 2014.
Δεν αποτελεί, λοιπόν, λογικό συμπέρασμα η άποψή σας ότι, μετά από τη μακρά περίοδο συγκρούσεων η επιθυμία του κινήματος της Κερατέας ή μεγάλου μέρους αυτού ήταν η συμβιβαστική λύση που προώθησε η Δημοτική Αρχή μαζι με μία ομάδα πολιτών (για το άλλοθι της κοινωνικής αποδοχής) ενός εργοστασίου στις Φοβόλες Κερατέας που θα επεξεργαζόταν τονάζ σύμμεικτων απορριμάτων κοντά στις ποσότητες του Περιφερειακού σχεδιασμού.
Οι δημόσιες «παρουσιάσεις» της πρότασης της Δημοτικής Αρχής, δεν εξέφρασαν ποτέ το κίνημα του οποίου οι αποφάσεις θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα δημόσιας διαβούλευσης. Οι ενημερώσεις και οι αποφάσεις της δημοτικής πλειοψηφίας, δεν μπορούν να χαρακτηριστούν ως τέτοιες. Το ότι δεν έτυχαν ευρείας αποδοχής, απεικονίζεται στο τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα όπου αφαιρέθηκε το προβάδισμα στην προηγούμενη διοικούσα δημοτική παράταξη.
Σήμερα το κίνημα υπάρχει, δρα, αποφασίζει με στόχο να ολοκληρώσει νικηφόρα αυτό τον αγώνα.
Μέλη του εκπροσωπούν και συμμετέχουν σε διακινηματικές διαβουλεύσεις με τα κινήματα Γραμματικού και Φυλής, σε ημερίδες και ενημερώσεις, ακόμη και σε ενημερώσεις και διαβουλεύσεις της Πρωσυνάτ, μεταφέροντας πληροφορία για βέλτιστες πρακτικές για τη διαχείριση απορριμάτων και υποστηρίζωντας την μείωση ανακύκλωση και επανάχρηση. Συνεπώς, ούτε απροβλημάτιστο , ούτε σε καθίζηση, ούτε συμβιβασμένο μπορεί να χαρακτηριστεί το κίνημα της Κερατέας.
Στην Ελλάδα του σήμερα, τα μάτια όλων είναι στραμμένα με ελπίδα σε κινήματα σαν της Κερατέας, που ήταν το πρώτο νικηφόρο της μνημονιακής περιόδου, ή ακόμα κινήματα που δεν παρέδωσαν τα όπλα, όπως της Χαλκιδικής της ΕΡΤ και των καθαριστριών του Υπ. Οικονομικών.
Θεωρούμε ότι η κινηματική δράση της Κερατέας είχε και έχει περισσότερο θετικές παρά αρνητικές επιδράσεις στην κοινωνία. Αν μη τι άλλο έδωσε πανελληνίως τη διάσταση που άρμοζε στο θέμα της διαχείρισης απορριμάτων.
Τέλος θα θέλαμε να επικαλεστούμε στην 1η δημοσίευση της ιστοσελίδας σας:
Σχετ. δημοσίευση της 16 Οκτωβρίου 2011, blog της Πρωσυνάτ
“Η διαχείριση των αποβλήτων ένα διαρκές πεδίο συγκρούσεων – Εμείς τι κάνουμε;”
“Αφετηρία αυτής της πρωτοβουλίας ήταν η πρόσκληση ορισμένων πολιτών, κυρίως από τις δυτικές περιοχές της Αττικής, για μια συνάντηση με αντικείμενο τη διαχείριση των απορριμμάτων. Ήταν 31 Ιανουαρίου 2011, οι συγκρούσεις πολιτών και ΜΑΤ στην Κερατέα ήταν σε πλήρη εξέλιξη και ο χώρος της συνάντησης ήταν τα γραφεία του συλλόγου "Ιερά οδός", Πλαστήρα 53, στο Αιγάλεω.”
Με εκτίμηση,
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΚΕΡΑΤΕΑΣ - ΛΑΥΡΙΟΥ
