Αν μπορούσε δεν θα έβγαζε τα κάστανα το 2015 για να απαλλαγούμε όσο γίνεται πιο σύντομα από τον εφιάλτη του Μνημονίου; Δυστυχώς ο τόπος έχει βυθιστεί όχι μόνο σε οικονομική, αλλά και σε πολιτική βαθιά κρίση. Και για να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους: Δεν έχει η κυβέρνηση ικανό πολιτικό προσωπικό για να διαχειριστεί αποτελεσματικά την κρίση, γι' αυτό και αυτοσχεδιάζει. Δεν έχει δυνατότητες ούτε και η αντιπολίτευση με αποτέλεσμα να σέρνουν τη χώρα μας δεμένη από τον λαιμό οι ανάλγητοι δανειστές.
Χρονιάρες μέρες όμως που είναι, να μην επιδεινώσουμε την κατάθλιψη στην οποία έχει βυθιστεί η πλειονότητα των Ελλήνων με την κρίση. Κατά την παράδοση, τέτοιες μέρες μοιράζουμε ευχές και δώρα, και φέτος κατά την αντοχή της τσέπης μας. Η ευχή δεν είναι απλά «χρόνια πολλά», αλλά «χρόνια χωρίς μνημόνια», τα οποία να πάρει φεύγοντας το ζοφερό 2015.
Οσο για τα δώρα, εκτός από τα τρόφιμα σε όσους δεν θα έχουν, πάντοτε καλό δώρο για τις γιορτές ήταν και είναι ένα καλό βιβλίο. Οσοι είναι μαζοχιστές μπορούν να κάνουν δώρο στον εαυτό τους ή και να χαρίσουν σε φιλικά τους πρόσωπα ένα «πολιτικό βιβλίο».
Τέτοια βιβλία που διαβάζονται σαν μυθιστόρημα με κουτσομπολιά είναι το βιβλίο της Μαργαρίτας Παπανδρέου «Ερωτας και εξουσία» και το βιβλίο της Δήμητρας Λιάνη-Πανανδρέου, που κυκλοφόρησε με τον απίθανο τίτλο «Η οργή του Ανδρέα!». Και στα δύο βιβλία κεντρικό πρόσωπο είναι ο αείμνηστος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ και επί χρόνια πρωθυπουργός Ανδρέας Γ. Παπανδρέου.
Κατά την προσωπική μου άποψη, και τα δύο αυτά βιβλία δεν θα έπρεπε να είχαν γραφεί. Ενα πρόσωπο που είναι τόσο κοντά σε έναν ηγέτη -σύζυγος, γραμματέας κ.λπ.- και έχει ζήσει ιδιαίτερες προσωπικές στιγμές μαζί του δεν πρέπει να τις δημοσιοποιεί. Ο Στέφανος. Ι. Στεφάνου, ιδιαίτερος γραμματέας του Ελευθερίου Βενιζέλου, έγραψε μία βιογραφία του μεγάλου ηγέτη -«Ελευθέριος Βενιζέλος, πλαστουργός Ιστορίας» Αθήνα 1977- και ένα δεύτερο δίτομο με τίτλο «Ο Βενιζέλος όπως τον έζησα από κοντά.
Τα ανθρώπινα συστατικά ενός μεγάλου» (Αθήνα 1974). Και στα δύο βιβλία απέφυγε να περιγράψει ιδιωτικές στιγμές του Βενιζέλου. Σημείωσε, μάλιστα, στον πρόλογό του: «Σχετικά με το πνεύμα της συμπάθειας προς τον βιογραφούμενο, δεν τολμώ να ισχυριστώ πως κατάφερα σ' όλη τη διαδρομή τούτη της εργασίας μου να το απαρνηθώ.
Αλλά εκοίταξα, ειλικρινά και φιλότιμα, να επιβληθώ συχνά στις απαιτήσεις του». Και η Ελενα Βενιζέλου -δεύτερη σύζυγος του ηγέτη, μετά τον θάνατο της πρώτης- έγραψε ένα μικρό βιβλίο με τίτλο «Στη σκιά του Βενιζέλου», στο οποίο αναφέρεται στην προσωπικότητα του μεγάλου ηγέτη χωρίς να περιγράφει ιδιαίτερες στιγμές του. Ιδιαίτερα χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Αμαλίας Καραμανλή, η οποία έζησε πολλά δίπλα στον επί σειρά ετών πρωθυπουργό ως σύζυγός του, αλλά δεν έγραψε ούτε ένα σημείωμα για όσα είδε και γνώρισε, δεν έδωσε ούτε καν μια συνέντευξη για τις σχέσεις της με τον Κων. Καραμανλή μετά τον χωρισμό τους.
Η Αμαλία Καραμανλή έχει και άνεση στο γράψιμο, όπως φαίνεται από τα βιβλία που έγραψε, τα οποία δεν έχουν καμία σχέση με την πολιτική. Οποιος, λοιπόν, ενδιαφέρεται για όσα συνέβησαν τις τελευταίες δεκαετίες πίσω από την πολιτική βιτρίνα και την ιδιωτική ζωή πολιτικών ηγετών μπορεί να διαβάσει τα αυτοβιογραφικά βιβλία του τέως βασιλιά Κωνσταντίνου μαζί και την αποκαλυπτική κριτική απάντηση του Δημήτρη Ψαρά στην έκδοση της «Εφημερίδας των Συντακτών», όπως και τα βιβλία της Μαργαρίτας Παπανδρέου και της Δήμητρας Παπανδρέου. Ενδιαφέρον έχει και το αυτοβιογραφικό βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη.
Πέραν εκείνων των πολιτικού περιεχομένου υπάρχουν και άλλα αξιόλογα και ενδιαφέροντα βιβλία που παρουσιάζονται στις σελίδες για το βιβλίο της εφημερίδας. Μνημονεύω εδώ ένα βιβλίο λογοτεχνικού και δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος του φίλου μου συγγραφέα Γιώργου Π. Ιατρού, που κυκλοφορεί με τον τίτλο «Μεσόγεια. Το χαμένο περιβόλι της Αττικής. Ανθολόγιο.
Ενα οδοιπορικό στη γη των Μεσογείων, με τις μαρτυρίες των περιηγητών, τη φωνή των λογοτεχνών, τις αναφορές της δημοσιογραφίας. Μια “τοιχογραφία” μνήμης από το παρελθόν μέχρι τις μέρες μας». Περνάει μέσα από τα κείμενα που ανθολόγησε ο Γιώργος Ιατρού η Ιστορία και η εξέλιξη της ευλογημένης αυτής περιοχής της Ανατολικής και της Νότιας Αττικής, που ήταν άλλοτε το περιβόλι της Αθήνας και σήμερα καλύπτει τους οικισμούς -πόλεις ολόκληρες τώρα- της Παλλήνης, των Σπάτων, της Παιανίας, του Κορωπίου, του Μαρκόπουλου, της Βραυρώνας, του Πόρτο Ράφτη, του Κουβαρά, των Καλυβίων, της Αναβύσσου, της Παλαιάς Φωκαίας, της Σαρωνίδας και της Κερατέας.
Στο βιβλίο ανθολογούνται, μεταξύ άλλων, κείμενα των Εντμόντ Αμπού, Αλεξ. Παπαδιαμάντη, Μιχ. Περάνθη, Γιάννη Κορδάτου, Λιλίκας Νάκου, Τζορτζ Φίνλεϊ, Κώστα Ουράνη, Νίκου Καζαντζάκη, Βασίλη Ρώτα, Οδυσσέα Ελύτη, Εβλιά Τσελεμπί, Ζαχαρία Παπαντωνίου, Δημ. Καμπούρογλου, Μανώλη Γλέζου, Γεωργίου Σουρή, Φώτου Γιοφύλλη, Ηλία Βενέζη, Ζακ Λακαριέρ, Γιάννη Ρίτσου, Κώστα Βάρναλη και άλλων λογοτεχνών, δημοσιογράφων, αρχαιολόγων κ.λπ., που συμπληρώνουν διαχρονικά την «τοιχογραφία» των Μεσογείων. Αξίζει να διαβαστεί το Ανθολόγιο όχι μόνο από τους Μεσογείτες.
Βίκτωρ Νέτας via efsyn.gr
