(Πραγματικό περιστατικό που έγινε θέμα "έκθεσης")
Ευτυχώς είναι αισιόδοξο το μήνυμα που δίνουν οι μικροί μαθητές μέσω του
τρόπου που σκέφτονται...
"Βγαίνοντας
από το Σούπερ Μάρκετ με τις σακούλες φορτωμένοι, κατευθυνθήκαμε στο αυτοκίνητό
μας. Καθώς τοποθετούσαμε τα πράγματα, πέρασε από δίπλα μας ένας κύριος, γύρω
στα πενήντα πέντε, με έναν αέρα αυτοπεποίθησης, με τον αέρα του επιτυχημένου
ανθρώπου. Φορούσε ένα ακριβό σακάκι και έπαιζε στα χέρια του κλειδιά
αυτοκινήτου. Έφτασε στο τεράστιο μαύρο τζιπ που ήταν παρκαρισμένο δίπλα στο
δικό μας μικρό αυτοκινητάκι. Μετά από ένα λεπτό έβαλε μπρος τη μηχανή, άνοιξε
το παράθυρο, πέταξε το χαρτομάντιλό του και ξεκίνησε.
Μόλις
τον είδα αναστατώθηκα. Αισθάνθηκα πολλή ντροπή και θυμό. Είναι δυνατόν; Είναι
δυνατόν να πετάει το χαρτάκι του κάτω ένας άνθρωπος, που αν τον έβλεπες στον
δρόμο, θα τον θεωρούσες εκλεπτυσμένο, με ήθος και αξιοπρέπεια; Αλλά πού; Όλοι
έτσι είναι στις μέρες μας. Όλοι είναι "παρτάκηδες" και εγωιστές. Μόνο
που ο συγκεκριμένος κύριος είχε ξεχάσει την ιστορία της Κερατέας. Ο αγώνας που
έκαναν εκατοντάδες άνθρωποι για 128 ημέρες στην πόλη μας. Ο αγώνας για να μη
γίνουμε σκουπιδότοπος. Και θα την
κάνουμε εμείς; Μπορεί και αυτός ο κύριος να "αγωνιζόταν" τότε ή
μπορεί να έπινε ζεστή σοκολάτα δίπλα στο τζάκι του.
Όμως
φάνηκα δειλός τη στιγμή που δεν έπρεπε. Δίστασα. Δεν του μίλησα. Έπρεπε όμως.
Έπρεπε να τον πλησιάσω και να του ζητούσα να μου πει έναν λόγο για τον οποίο
πέταξε το χαρτομάντιλο. Είναι πολύ μεγάλη ασέβεια να πετάς το σκουπιδάκι σου
στον δρόμο, γιατί βαριέσαι να το πετάξεις στον κάδο που βρίσκεται ακριβώς
απέναντι ή ακόμα να το βάλεις στην τσέπη σου! Στο σχολείο μας γίνονται
παιχνίδια με θέμα την ανακύκλωση, ειδικά προγράμματα με θέμα τα σκουπίδια,
μαζεύουμε τηγανέλαιο, μπαταρίες, καπάκια, γίνονται τηλεδιασκέψεις με άλλα
σχολεία και είναι δυνατόν οι μεγαλύτεροι άνθρωποι, που υποτίθεται έχουν μυαλό,
να συμπεριφέρονται έτσι; Πώς μπορούμε εμείς οι άνθρωποι να μη νοιαζόμαστε για
τη χώρα μας, για τον πολιτισμό μας.
Γνωρίζει
ο κύριος αυτός ότι στο μέλλον ο κόσμος μας που κρατιέται σε μια κλωστή,
κινδυνεύει να γίνει ένας σκουπιδότοπος; Τα ατελείωτα σκουπίδια στους δρόμους
είναι αποτέλεσμα μιας τέτοιας ενέργειας επί μεγάλο αριθμό ανθρώπων. Έχω ακούσει
πολλές φορές τη φράση, "η Γη είναι η μητέρα μας" κι όντως το πιστεύω
αυτό. Γιατί κάποιοι άνθρωποι της συμπεριφέρονται έτσι;
Ως
εδώ και μη παρέκει. Αυτά θα του έλεγα και πιστεύω ή ελπίζω ότι θα καταλάβαινε. Τουλάχιστον
εύχομαι, όταν μεγαλώσω να μη γίνω σαν αυτόν!
Φυσικά
δεν άφησα άνθρωπο που να μην του το πω. Ολόκληρη η Κερατέα έμαθε γι' αυτόν. Κι
από τότε δεν ξεμύτισε από το σπίτι του, ούτε καν για να πετάξει τα σκουπίδια
του!"
Στ' τάξη
2ο Δημοτικό Σχολείο Κερατέας
