Η Τοπική Αυτοδιοίκηση μπαίνει σε περιπέτειες λόγω ΕΦΚΑ. Οι αιρετοί θα δουν την αντιμισθία που έπαιρναν ώς τώρα να μειώνεται, ενώ κάποιοι από αυτούς θα κληθούν να αποφασίσουν αν θα παραμείνουν στη θέση τους.
Οι εργασιακές σχέσεις και οι έκτακτες προσλήψεις θα τεθούν σε νομική κρίση, καθώς πολλοί θα μπορούν πλέον να ισχυριστούν ότι έχουν τα στοιχεία που απαιτούνται για να διεκδικήσουν μονιμοποίηση.
Ολα αυτά καθώς ήδη οι δήμοι τρέχουν να αναμορφώσουν τους προϋπολογισμούς τους, κόβοντας έργα για να εξασφαλίσουν τις εισφορές με τις οποίες επιβαρύνονται για το προσωπικό τους.
Ο Ενιαίος Φορέας Κοινωνικής Ασφάλισης που καθιερώθηκε με τον Ν.4387/2016 και ισχύει από 1ης/1/2017 είναι ακόμη μια σπαζοκεφαλιά για τους ανθρώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που αφενός δεν ήταν ενημερωμένοι για τις αλλαγές και αφετέρου βρίσκονται αντιμέτωποι με εγκυκλίους που εκ των υστέρων προσπαθούν να λύσουν θέματα. Αναλυτικά:
• Το επόμενο διάστημα, οι φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης θα σπεύσουν σε αναμόρφωση των προϋπολογισμών τους προκειμένου να εναρμονιστούν με τα νέα δεδομένα.
• Οι ΟΤΑ ως «εργοδότες» οφείλουν εισφορές που θα κληθούν να αποδώσουν με επιβάρυνση νέων κωδικών του προϋπολογισμού τους.
• Μια σειρά έννομων σχέσεων αλλάζουν και θα πρέπει να αντιμετωπιστούν εφεξής υπό το πρίσμα του ΕΦΚΑ. Συγκεκριμένα:
Ο νέος νόμος ορίζει ότι η πάγια αντιμισθία αιρετών -δημάρχων, αντιδημάρχων- και μετακλητών ειδικών συμβούλων υπόκειται στην υποχρέωση απόδοσης ασφαλιστικών εισφορών ύψους 20%.
Επιμερίζεται κατά 13,35% στον «εργοδότη»-δήμο επιβαρύνοντας τον προϋπολογισμό του και κατά 6,65% στον αιρετό.
Το ίδιο ισχύει για τους αιρετούς και μετακλητούς ειδικούς συμβούλους που διορίζονται μέλη Δ.Σ. εταιρειών των δήμων με μορφή Α.Ε., ακόμη και αν λαμβάνουν σύνταξη από την προηγούμενη δραστηριότητά τους, καθώς και για όσους δεν έχουν αναστείλει την άσκηση του επαγγέλματός τους και λαμβάνουν αντιμισθία.
Οι τελευταίοι θα βρεθούν το επόμενο διάστημα στο δίλημμα ή να παραιτηθούν από τις θέσεις ευθύνης τους ή να αναστείλουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα υπό το βάρος της απόδοσης εισφορών τόσο για το επάγγελμά τους όσο και για την αντιμισθία τους, αλλάζοντας έτσι ενδεχομένως και τους συσχετισμούς των προσώπων στις διοικήσεις των ΟΤΑ.
Οι συνταξιούχοι αιρετοί θα έχουν το ίδιο δίλημμα, καθώς με την αντιμισθία θα αναστέλλεται η κύρια σύνταξή τους και θα υποχρεούνται σε απόδοση εισφορών λόγω της θέσης τους.
Η υποστελέχωση των δομών των ΟΤΑ σε τακτικό προσωπικό και το ευρύ πεδίο δράσης τους, στο πλαίσιο της αποκέντρωσης, τους οδηγούν συχνά στη σύναψη συμβάσεων μίσθωσης έργου με ανεξάρτητα απασχολούμενους οικονομικούς φορείς - τα «μπλοκάκια».
Μέρος των εισφορών αυτών, για πρώτη φορά, θα πρέπει να αποδοθεί από τους αντίστοιχους κωδικούς των ΟΤΑ με ανάλογη περικοπή δαπανών από τους προϋπολογισμούς τους για την κάλυψή τους.
Στην περίπτωση μάλιστα που ένας δήμος είναι ο μοναδικός εργοδότης ή ένας από τους δύο εργοδότες οικονομικού φορέα, τότε για πρώτη φορά θα επιβαρύνεται με εργοδοτικές εισφορές ύψους 13,35%, παρακρατώντας από το καθαρό ποσό της τελικώς καταβληθείσης αμοιβής του απασχολούμενου το ποσοστό 6,65% που του αναλογεί ως εισφορά.
Οι επίτροποι των Υπηρεσιών του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που ελέγχουν δομές των ΟΤΑ, απέρριπταν μέχρι πρότινος δαπάνες από συμβάσεις μίσθωσης έργου που εκτιμούσαν ότι υπέκρυπταν εξαρτημένη σχέση εργασίας.
Με τα νέα δεδομένα όμως, πολλά φυσικά πρόσωπα θα προσφύγουν ενδεχομένως στα δικαστήρια και θα επιδιώξουν να χαρακτηριστεί η σχέση που τους συνδέει με τον μοναδικό εργοδότη τους ως αληθώς σχέση εξαρτημένης εργασίας και όχι σύμβαση έργου, επιτυγχάνοντας έτσι τη μονιμοποίησή τους στο Δημόσιο και επιβαρύνοντας τους ΟΤΑ με δικαστικά έξοδα και αργότερα με μισθοδοτικές και ασφαλιστικές εισφορές.
Για πρώτη φορά τόσο οι φορείς της γενικής κυβέρνησης όσο και οι ΟΤΑ θα κληθούν να αποδώσουν εργοδοτικές εισφορές και για το τακτικό προσωπικό που απασχολούν με σχέση εργασίας δημοσίου δικαίου.
Είναι μια πρόσθετη δαπάνη για την οποία θα πρέπει το Δημόσιο να βάλει το χέρι βαθιά στην «τσέπη», καθώς αφορά χιλιάδες εργαζόμενους.
Ο ΕΦΚΑ λοιπόν είναι γεγονός. Το ίδιο και η αμηχανία στις δομές των ΟΤΑ από τις ασάφειες του θεσμικού πλαισίου που τον δημιούργησε. Τα σοβαρά προβλήματα που εγείρονται δεν μπορούν να αντιμετωπίζονται με καθημερινώς σχεδόν εκδιδόμενες εγκυκλίους.
Απαιτείται μια σοβαρή και στέρεη καταγραφή του πλέγματος των ρυθμιζόμενων σχέσεων και συνεργασία των συναρμόδιων υπουργείων Εσωτερικών και Εργασίας.
Πηγή
Πηγή
