Αναφορά από το αγαπημένο μου Λαύριο. Όχι με στοές, σπηλιές, πηγάδια, θάλασσες και αρχαιότητες. Μία μικρή, απλώς, υπενθύμιση για την σκοτεινή πλευρά της μαγικής αυτής γης...
Αφορμή, οι τεράστιοι και απειλητικοί μαύροι λόφοι στα όρια και μέσα στην Λαυρεωτική. Στην σκιά των οποίων υπάρχουν σπίτια και καταστήματα. Οι λόφοι που χρησιμοποιήθηκαν για δρόμους, τοίχους, λιμάνια και άλλες κατασκευαστικές δραστηριότητες, αγνοώντας τους τεράστιους τοξικούς κινδύνους. Για αυτούς τους λόφους από σκουριές (κατάλοιπα, μεταλλουργικά απορρίμματα) που κληροδότησαν στο σημερινό Λαύριο τόσο οι αρχαίες όσο και οι νεώτερες γενιές...
Παραθέτω ένα απόσπασμα από μία τεκμηριωμένη μελέτη, γραμμένη από μαθητες της ευρύτερης περιοχής ("Γη και θάλασσα της Κερατέας: Περιήγηση στο περιβάλλον, στην τέχνη και την Ιστορία", Γυμνάσιο Κερατέας):
"...Νεώτερα Μεταλλευτικά απορρίμματα
α) Οι σκωρίες που περιζώνουν σήμερα τον νότιο λόφο του λιμανιού. Η ποσότητα ανέρχεται σε 500.000 τόνους με περιεκτικότητα 1-2 % μόλυβδο, 7 % ψευδάργυρο και 21-25 % σίδηρο.
Στη βόρεια είσοδο της πόλης στην περιοχή Καβοδόκανος, κείνται οι σκωρίες της Γαλλικής Εταιρείας, που ανέρχονται στους 400.000 τόνους περίπου, με ανάλογες περιεκτικότητες ως προηγουμένως.
Στη βόρεια είσοδο της πόλης στην περιοχή Καβοδόκανος, κείνται οι σκωρίες της Γαλλικής Εταιρείας, που ανέρχονται στους 400.000 τόνους περίπου, με ανάλογες περιεκτικότητες ως προηγουμένως.
β) Αμμώδεις σωροί στη δυτική πλευρά της κοιλάδας της Νόριας (ανεπεξέργαστες αρχαίες εκβολάδες), στη θέση Πράσινη Αλεπού και στη νότια πλευρά της συνοικίας Σαντορινέικα, όπως και η μολυβδούχος ιλύς, τα μολυβδούχα τέλματα ευρισκόμενα ανατολικά της λεωφόρου Λαυρίου-Αθηνών στο ύψος του Κυπριανού.
Η ποσότητα των αμμωδών σωρών ανέρχεται περίπου σε 2.190.008 τόνους και η ιλύς των Πλυντηρίων ανέρχεται σε 350.000-400.000. Οι περιεκτικότητες σε μόλυβδο, ψευδάργυρο, κάδμιο είναι τέτοιες που καθιστούν αυτά τα μεταλλευτικά απορρίμματα ιδιαίτερα τοξικά, διότι, εκτός των άλλων, μεταφέρονται στα φυτά και από εκεί στην τροφική αλυσίδα, είναι γεγονός βέβαια σε περιορισμένη κλίμακα.
γ) Τα θειούχα απορρίμματα εντός της Γαλλικής Εταιρείας, στη βόρεια πλευρά στη θέση Καβοδόκανος και στη νότια ακτή του κόλπου του Θορικού. Ανέρχονται περίπου σε 800.000 m3. Αποτελούν και αυτά βασική αιτία ρύπανσης του περιβάλλοντος, με τιμές σε μόλυβδο, κάδμιο, ψευδάργυρο και αρσενικό που υπερβαίνουν τα ανεκτά όρια..."
Δύσκολη γη. Μολυσμένη. Όμορφη γη. Γεμάτη ιστορία.
Είναι δύσκολο εώς αδύνατο να καθαριστεί. Αυτό δεν είναι λόγος, όμως, για να μην γίνονται προσπάθειες σωτηρίας τους, τόσο του τόπου όσο και των ανθρώπων που κατοικούν εκεί.
Το θέμα είναι, γίνονται αυτές οι προσπάθειες; Γίνεται τίποτα; Ποιο είναι τι σχέδιο;
Αυτοί οι δηλητηριασμένοι λόφοι από σκουριές για πόσες γενιές ακόμη θα ρίχνουν την σκιά τους στο παρόν, αλλά κυρίως στο μέλλον, του μαγικού και γεμάτου ιστορία, τόπου που φέρει το αρχαίο όνομα Λαυρεωτική;
Κείμενο, προβληματισμοί: dimzac για το Εν Αθήναις
