• ΠΡΟΣΦΑΤΑ

    Σεπτεμβρίου 29, 2011

    Για τα σκουπίδια...


    Πιθανότατα θα έχετε ήδη ακούσει για τα γεγονότα της Κερατέας. Περιληπτικά, η κυβέρνηση προσπαθώντας να υλοποιήσει τον περιφερειακό σχεδιασμό στη διαχείριση απορριμμάτων κατασκευάζοντας ΧΥΤΑ δίπλα στην Κερατέα σκοντάφτει -επιεικής χαρακτηρισμός- στην αντίσταση των κατοίκων της. Κι ενώ μπορεί εκ 1ης όψεως κάποιος να αισθάνεται ότι «πρόκειται για ακόμη ένα φαινόμενο τοπικών συμφερόντων, αλλά τα σκουπίδια τελικά κάπου πρέπει να πάνε», θα πρότεινα να προχωρήσει τη σκέψη και την αίσθησή του πέρα από τη σχεδόν πάντα παραπλανητική πρώτη όψη.



    Αρχικά «περιφερειακός σχεδιασμός» σημαίνει ότι τα σκουπίδια όλης της Αττικής θα καταλήγουν σε δυο-τρια σημεία στην περιφέρειά της και για να γίνει αυτό απαιτούνται χαι-τεκ σκουπιδότρυπες τερατουργήματα, που τουλάχιστον αλλοιώνουν τα χαρακτηριστικά των περιοχών στις οποίες κατασκευάζονται. Ο πιο ευτυχισμένος σε όλη αυτή τη διαδικασία είναι ο εργολάβος που, όπως καταλαβαίνετε, του ανατέθηκε η κατασκευή ενός φαραωνικού σκουπιδοεργοαστασίου και η διαχείριση ενός προϊόντος με σίγουρη κυκλοφορία. Αν μάλιστα αναρωτηθούμε γιατί επιλέγεται η τεχνολογία του ΧΥΤΑ για την ταφή των απορριμμάτων αφού είναι από τις πιο ακριβές επιλογές στη διαχείριση σκουπιδιών (240€/τόνο), αλλά και από τις χειρότερες στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις (το 2012 θα είναι η τελευταία χρονιά που η Ευρώπη επιτρέπει τέτοιες μονάδες), θα καταλάβουμε γιατί η όλη υπόθεση της Κερατέας κρύβεται επιμελώς από τα εκδοτικά συγκροτήματα μέτοχοι των οποίων είναι οι πανευτυχείς εργολάβοι.



    Δέχομαι ότι η αφορμή που κάνει τους Κερατιώτες να εξεγείρονται έχει τοπικιστική χροιά. Το θεωρώ όμως φυσιολογικό και δεν αρκεί αυτό για να καταλήξω στο δίκαιο ή μη της εξέγερσής τους. Πόσο μάλλον όταν εγώ, ως δημότης Αθηναίων, εμμέσως σκοπεύω να στείλω με συστημένο τα σκουπίδια μου στον Κερατιώτη, δε μπορώ παρά να ντρέπομαι στην πιθανότητα να τον αποκαλέσω τοπικιστή. Είμαι 26 χρόνων που σημαίνει ότι έχω παράξει περίπου 10 τόνους σκουπιδιών στη ζωή μου! Κάπου θαμμένοι αυτοί οι τόνοι αποβλήτων σαπίζουν και μολύνουν το υπέδαφος, τα υπόγεια νερά και τα ποτάμια. Κάποιου άλλου.



    Τα σκουπίδια δεν είναι απλά πρόβλημα. Τα σκουπίδια μας είναι πρόβλημά μας. Και όπως με όλα τα προβλήματα πρέπει να στρώσουμε κώλο για να δούμε ποιες είναι οι βέλτιστες περιβαλλοντικές και οικονομικές επιλογές σε τοπικό και εθνικό επίπεδο. Τα δύο αυτά επίπεδα δε συγκρούονται τόσο συχνά όσο μας θέλουν να νομίζουμε. Γιατί ο Αθηναίος που θα στέλνει τα σκουπίδια του στην Κερατέα θα μολύνει-τιμωρεί μια περιοχή που δεν έφαγε το παραμύθι του τσιμέντου, που μυρίζεις ακόμη κακαράντζα, γιατί θα πληρώνει πανάκριβα τη διαχείριση να την κάνει ο εργολάβος με μοναδικό γνώμονα το υπερκέρδος, γιατί εξαφανίζοντας το πρόβλημα από τα μάτια του θα συμβάλλει στη διαιώνισή του. Ο περιφερειακός σχεδιασμός λοιπόν είναι ο ορισμός της απόκρυψης του προβλήματος, ο ορισμός της μη διαχείρισής του σε επίπεδο περιβαλλοντικό, οικονομικό, συνειδησιακό.



    Αντιθέτως η διαχείριση του προβλήματος των σκουπιδιών πρέπει να γίνεται σε τοπικό επίπεδο με εθνικούς κανόνες. Γιατί έχει αποδειχθεί -αλλού- η πιο βιώσιμη οικονομικά (70€/τόνο) και περιβαλλοντικά επιλογή. Γιατί από τη μία βάζεις τον πολίτη-παραγωγό σκουπιδιών στο τριπάκι να κάνει διαλογή απορριμμάτων στην πηγή του προβλήματος, δηλαδή βάζεις 5-6 κάδους στη γειτονιά για να διαχωρίζονται ποιοτικά τα σκουπίδια από τους παραγωγούς τους. Γιατί μπορείς να κομποστοποιείς τα οργανικά υλικά παράγοντας προστιθέμενη αξία πάνω στο πρώην πρόβλημα. Γιατί αντί να κάνεις πολυδάπανα έργα σε μέρη μακρινά, φτιάχνεις μικρότερες μονάδες σε τοπικό επίπεδο, που έχουν μικρότερο περιβαλλοντικό αντίκτυπο, που έχουν πιο εύκολη και λιγότερο βρώμικη δουλειά να κάνουν (ο παραγωγός σκουπιδιών έχει χωρίσει ήδη τα σκουπίδια), που αυξάνουν την κοινωνική συνειδητότητα γιατί οι μικρές τοπικές μονάδες βιώσιμης διαχείρισης διατηρούν εντός πεδίου το πρόβλημα.



    Γιατί είναι δίκαιο που να πάρει! Είναι δίκαιο να τρώω τα δικά μου σκουπίδια στη μάπα και να μην τα αραδιάζω αλλού. Ίσως τότε φιλοτιμηθώ να συνεισφέρω στη λύση τους προβλήματος. Ίσως γίνω λιγότερο υπερκαταναλωτής. Ίσως τότε ερευνήσω τις υπαρκτές και βιώσιμες λύσεις διαχείρισης. Ίσως ακούω λιγότερο τις ειδήσεις των οχτώ που αποτελούν δελτίο τύπου μετόχων-εργολάβων. Ίσως να τολμήσω να αφήσω το μυαλό μου να αλητέψει και να είμαι λιγότερο πρόβατο. Ίσως να κοιτάξω να δω τι θέση παίρνουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις. Ίσως να δω τι λύσεις έχουν προτιμήσει οι πόλεις του εξωτερικού που είναι μπροστά σε τέτοια θέματα. Ίσως να αναρωτηθώ γιατί δε γενικεύεται το αυτονόητο. Γιατί μιλάμε ακόμα για σχεδιασμούς μεγακλίμακας και άλλες τέτοιες περιβαλλοντοκτόνες, οικονομικά θανατερές και λογικά απαράδεκτες μεθόδους διαχείρισης που εκτός των άλλων δημιουργούν και τρομερές εντάσεις.



    Σεβασμός και αλληλεγγύη στον αγώνα των κατοίκων της Κερατέας λοιπόν. Αν τους επισκεφτείτε θα πάθετε πλάκα με τη συσπείρωση και τη μαχητικότητά τους και θα πειστείτε ότι αυτή η μέγα σκουπιδότρυπα δεν πρόκειται να κατασκευαστεί. Είναι καιρός να απαιτήσουμε από τους άρχοντες -τοπικούς και εθνικούς- τις βιώσιμες επιλογές που ξέρουμε ότι λειτουργούν προς όφελός μας.




    f1





    f2





    Στοιβαγμένα υπολείμματα χημικών που τρώνε αβέρτα οι Κερατιώτες.

    f3

    Παρατεταγμένες Πασχαλινές μολότοφ για παν ενδεχόμενο. Θεωρητικά δε με βρίσκει σύμφωνο. Δεν τρώω όμως εγώ το ξύλο από τα ΜΑΤ.



    f4

    f5



    f6

    Νοικοκυραίοι σε απόγνωση.



    f7

    f8

    f9

    Εδώ μέσα κοιμούνται Κερατιώτες τα βράδια. Τα ΜΑΤ τους επισκέπτονται στον ύπνο τους μη τηρώντας ούτε τα προσχήματα με τους αντιδημάρχους να τρώνε αβέρτα ξύλο. Η κυβέρνηση κάνει πράξη τις υποσχέσεις για ισότητα.

    f10

    Οι Κερατιώτες καταρτίζονται και θεωρητικά στα οδοφράγματα. Με φόντο το μπλόκο των ΜΑΤ.

    f12

    «Μην αφήσεις τους φράχτες τους να σε κλείσουν μέσα.»

    f13

    Από το τριήμερο καλλιτεχνικό φεστιβάλ με φόντο το λόφο που η κυβέρνηση με τους εργολάβους σχεδιάζει να δημιουργήσει παν-Αττικό πηγάδι σκουπιδιών.
    f14
    f15



    f16



    f17

    Όταν έφτασε η ποδηλατοδρομία αλληλεγγύης από την Αθήνα στο μπλόκο των ΜΑΤ, τα πνεύματα οξύνθηκαν και ξεμύτισαν οι λεγόμενοι "ανταποκριτές" της Κερατέας.

    f18

    Ποδηλάτες, μπλόκο και ο λόφος-στόχος που φυλάσσεται σαν κόρη οφθαλμού από τα ΜΑΤ.

    f19


    Γράφει ο Νίκος Μπόγδος


    Item Reviewed: Για τα σκουπίδια... Rating: 5 Reviewed By: forkeratea