ΑΛΚΗΣ
Ήταν στη δεκαετία 1960-1970 που ένα απορρυπαντικό το ROL αν δεν κάνω λάθος, έδινε με κουπόνια στις νοικοκυρές μια σειρά βιβλίων με τον τίτλο «ΗΜΟΥΝ ΚΙ ΕΓΩ ΕΚΕΙ».
Ο πρωταγωνιστής της σειράς αυτής των βιβλίων ήταν ένα νεαρό πρόσχαρο και γελαστό παιδί, ο Αλκης που μας ταξίδευε εμάς τα παιδιά αυτής της εποχής στο χρόνο και την φαντασία γνωρίζοντας μας αρχαίους πολιτισμούς και χώρες. Από την αρχαία Βαβυλώνα, ως την Κρήτη του Μίνωα. Από την Αίγυπτο των Φαραώ μέχρι την χώρα των Αζτέκων στο Μεξικό…
Πως τώρα, τόσα χρόνια μετά, θυμήθηκα τον Αλκη τον φίλο των παιδικών μου χρόνων, τον Αλκη που πήγαινε παντού και μαζί του «ήμουν κι εγώ εκεί»;
Σίγουρα η αφορμή ήταν ο αληθινός, ο δικός μας Αλκης Κωνσταντόπουλος, ο τραγουδοποιός και συνθέτης, ο δημιουργός μεταξύ των άλλων του Φεστιβάλ του Οβριοκάστρου, ο Αλκης που τις πρώτες μέρες του αγώνα της Κερατέας, τον Δεκέμβρη του 2010 ήταν μαζί μας στην πρώτη γραμμή του μπλόκου, με το τύμπανό του να δίνει ρυθμό και θάρρος σ’ όλους μας.
Και καλά τι σχέση έχει τώρα ο πρώτος Αλκης ο φανταστικός με το δεύτερο τον πραγματικό, σας ακούω να με ρωτάτε.
Μα και ο δεύτερος Αλκης, πήγαινε και πηγαίνει παντού, από μικρό παιδί, όποτε τον χρειαζόμαστε, πάντα πρόθυμος, πρόσχαρος και γελαστός, πάντα να δώσει την ψυχή του. Ένα παιδί, μεγάλο πια, που ήξερε και ξέρει να δίνει, χωρίς ανταλλάγματα. Έχει μάλιστα και αυτός το προνόμιο να μας ταξιδεύει σε αλλοτινούς κόσμους με την μουσική του.
Ναυτοσύνη – διαβάζω σ’ένα βιβλίο * – είναι η λέξη που υποδηλώνει την τέχνη του ναύτη. Να ανοίγεσαι σε θάλασσες και να χρησιμοποιείς όσα έμαθες για να ανακαλύπτεις νέους ορίζοντες, να ταξιδεύεις.
Καλλιτεχνοσύνη είναι αντίστοιχα η τέχνη να είσαι καλλιτέχνης. Όταν το πνεύμα και το σώμα σου βρίσκονται συνεχώς σε μια διαδικασία καλλιτεχνικής βίωσης.
Και ο Αλκης αυτό τόχει μέσα του. Το γνωρίζουν η οικογένεια του, οι δάσκαλοι του, οι φίλοι του, οι συμμαθητές του στο Λύκειο Κερατέας, το ξέρουμε εμείς στην «ΧΡΥΣΗ ΤΟΜΗ», στην Συντονιστική Επιτροπή κατά του ΧΥΤΑ, όλοι όσοι τον γνωρίζουν καλά.
Και όλοι αυτοί θα είμαστε την Παρασκευή 7 Σεπτεμβρίου το βράδυ στην Τεχνόπολι, στο Γκάζι, στη γιορτή που διοργανώνει, στην δική του συναυλία και παράσταση.
Θα είμαστε όχι μόνο για αυτόν αλλά και για τους τριάντα και πλέον φίλους του, συνθέτες, τραγουδιστές, ηθοποιούς που θα είναι κοντά του.
Οι περισσότεροι από αυτούς, ας μη το ξεχνάμε, ήρθαν αφιλοκερδώς στο Φεστιβάλ του Οβριοκάστρου ( 2008, 2009, 2010 ) ανταποκρινόμενοι στην πρόσκληση του Αλκη. Πώς να λησμονήσουμε αυτές τις βραδιές, ειδικά το 2009 που είχαν μπει τα ΜΑΤ στο Γραμματικό και μετά μαζευτήκαμε μια τεράστια ασπίδα στο φεστιβάλ του Οβριοκάστρου για να αποτρέψουμε μια νέα εισβολή στην Κερατέα. Έλαμπαν τα πρόσωπα των καλλιτεχνών, τα πρόσωπα των νέων ανθρώπων ( είμαστε όλοι νέοι εκείνα τα βράδια ) έλαμπαν και τα βουναλάκια γύρω μας στον έναστρο ουρανό και ο Αλκης με το μπλουζάκι του Φεστιβάλ, που δεν αποχωρίζεται από τότε, καλοσόριζε, εμψύχωνε, τραγουδούσε …
Ήταν τότε που υπογράψαμε όλοι το συμβόλαιο ΟΒΡΙΟΚΑΣΤΡΟ ΤΟΠΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΚΟΥΠΙΔΙΩΝ, ήταν τότε που το εξωπραγματικό αποτέλεσμα που κανείς δεν πίστευε και σφραγίστηκε τις 128 μέρες του αγώνα της Κερατέας κάποιοι το ψυχανεμίζονταν ήδη.
Δεν ξεχνάμε λοιπόν τον Άλκη, ούτε την μεγάλη εξαιρετική του παρέα. Για αυτό το βράδυ της Παρασκευής 7 Σεπτέμβρη θα είμαστε και εμείς εκεί. Στην Τεχνόπολι στο Γκάζι.
ΓΙΩΡΓΟΣ Π. ΙΑΤΡΟΥ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΚΕΡΑΤΕΑ
( Υ.Γ Για όσους δεν έχουν μέσο από την Κερατέας, η «ΧΡΥΣΗ ΤΟΜΗ» πάει με πούλμαν στην συναυλία του ΑΛΚΗ. Εκκίνηση από πλατεία ώρα 7.30 μμ)
* «ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΤΟΠΙΑ»( GLOBAL LANDSCAPES) σε κείμενο του Γ.Ζιώγα.
